Alternatifim Cafe

Birşeyler Verebilmek

Discussion started on Konu Dışı

barbie9138

Yeni!
Düşünün ki beni yaktınız ve ışığıma bakıyorsunuz. Aydınlığım ve yaydığım ışık sizi mutlu ediyor . Ve ben de sizin için yanabildiğim için mutluyum. Şayet böyle olmasaydı, hiçbir şeye faydam dokunmaksızın oraya buraya atılmış olacaktım. Ancak yandığım takdirde bir anlam kazanırım. Fakat çok iyi biliyorum ki ne kadar uzun süre yanarsam, o kadar küçülürüm, o ölçüde kendi sonum yaklaşır. O zaman geldiğinde diyeceksiniz ki : “ yanıp bitti” ... ve benden geriye kalanları atacaksınız...

Biliyorum benim için sadece bu iki olasılık söz konusu: Ya biryerlere atılıp kalacağım, dokunulmaksızın, unutulmuş ve karanlıkta.... ya da yanacağım, küçüleceğim, ışığım ve ısının adına sahip olduğum herşeyi vereceğim. Bunu yaparak kendi sonumu hazırlayacağım. Ancak yine de soğuk kalıp bir kenara atılmış olmaktan ziyade kendimden birşeyler verebilmenin daha anlamlı ve güzel olduğu kanısındayım.

Bir düşünün, siz insanlar için de aynı şey geçerlidir! Ya kendi kendinizle kalır ve kendinizi korursunuz – ve herşey soğuk ve boş kalır – ya da insanlarla ilişki kurar ve onlara ısı ve sevginizi armağan edersiniz, böylece yaşamınız anlam kazanır. Hayatınız dopdoludur. Fakat biliyorsunuz, bunun için kendinizden birşeyler vermelisiniz, sevincinizden birşeyler, içtenliğinizden birşeyler, kahkahalarınızdan birşeyler - ve eğer yapabilirseniz – belki de üzüntülerinizden birşeyler vermelisiniz.

Demek istediğim, korku içinde kendinizi koruyarak olduğunuz gibi kalmaya yönelmemelisiniz. Demek istediğim, sadece kendisini armağan eden kişinin zenginleşeceğidir. Sadece başkalarını mutlu eden kişinin kendisi de mutlu olabilir. Sadece başkaları için ışık olan kendisi de ışığı alabilir. Başkaları için ne kadar çok yanarsanız, kendi içiniz o kadar çok aydınlanır.

Kanımca bir çok insanın karanlıkta olmasının sebebi şikayet edip mızmızlanmalarından, başkalarını da düşünmeye sevk edememelerinden, başkalarına da ışık götürmeye çekindiklerinden kaynaklanmaktadır.

Daha hala anlayamamışlar. Tek başına yanan bir ışık dünyadaki tüm karanlıktan daha değerlidir.

Küçük bir mumun sizi cesaretlendirmesine izin verin...

#1 - Ağustos 28 2006, 02:05:33
« Son Düzenleme: Eylül 13 2006, 20:40:14 Gönderen: Zeynep Büşra »

Tek başına yanan bir ışık dünyadaki tüm karanlıktan daha değerlidir.
süpersin melek :)) :cicek
ama kimse cevap yazmamış :( harcanıyosun buralarda değerini bilmiyolar
#2 - Ağustos 28 2006, 11:33:06

yukarıda yazılanlara tamamen katılıyorum.

barbie9138

yok canım niye harcanıyım. isteyen yazar istemeyen yazmaz. ben sizinle paylaştım ya.


ama yinede çok sağol. kend,imle gurur duydum. :))
#3 - Ağustos 28 2006, 13:09:28

Küçük bir mumun sizi cesaretlendirmesine izin verin.. keşke ben de o cesareti bulabilsem keşke.....
elimden geldiğimce ışık vermeye çalışıom ama bi türlü kimseye yaraanımom üstelik yaranamadığım gibide küçülüp kayboluyomm...ve buyüzden belkide hayatımdan vazgeçiomm..
Tek başına yanan bir ışık dünyadaki tüm karanlıktan daha değerlidir. helal olsun ne diyim...
 saol pylaşımın için gerçekten çöok güzeldi  :kisss  :kisss
#4 - Ağustos 28 2006, 15:05:34
SANA UZAK KENTLERDEN BİRİNDE
ZAMANIN BİYERİNDE
SENİ VE SENLİ GÜNLERİ ANIMSATTI AKŞAM GÜNEŞİ
ONCA ZAMANIN ÜSTÜNDE ESKİMEYEN BİR DÜŞÜNCESİN ŞİMDİ
İNSAN HER GÜN ANIMSAR MI AYNI GÖZLERİİİ  http://s3.bitefight.net/c.php?uid=105261 (sadece tıklayınn....)

çok haklısın duygusal melek :okey

tşkler güzel vede anlamlı paylaşımın için
#5 - Ağustos 29 2006, 14:04:27
:bite
60 Ziyaretçi, 27 Üye ( 10 Gizli)

ben veriyorum sevgimi ışığımı ama kimse dönüp bakmıo bakanlar da satıyo beni yoksa yanlış mı anladım yazıyı :))
#6 - Ağustos 29 2006, 18:33:25
İnSaN VaR OlDuKçA EvRENdEkİ DüZeN DeĞiŞmEz

çok güzell we anlamlı bi yazı gerçekten.. :))
 insanın bir mumdan da öğrenebilceği şeler olabilirmiş... :)
#7 - Ağustos 29 2006, 19:22:29
Kör kuyuların dibinde Yusuf'tum,
Kerbela çölünde Hüseyin.
Zindanlarda Cem Sultan,
Sehpalarda Pir Sultan.
Ve Madımak'ta otuzyedi can...

barbie9138

beğendiğinize sevindim arkaaşlar. hani bir söz varya karanlığa küfredecene bir mum yak diye. işte bizde herbirimiz bir mum olursak dünyada karanlık kalmaz. birde mumuzudaki ışığı başkalarıyla paylaşırsak; bu çoğalır.  biz gine birşey kaybetmewyiz
#8 - Ağustos 29 2006, 20:17:43

beğendiğinize sevindim arkaaşlar. hani bir söz varya karanlığa küfredecene bir mum yak diye. işte bizde herbirimiz bir mum olursak dünyada karanlık kalmaz. birde mumuzudaki ışığı başkalarıyla paylaşırsak; bu çoğalır.  biz gine birşey kaybetmewyiz
ewt katılıorum souna kadr.. biz eğer millet olarak bir mum yaksaydık herbirimiz, böle mi olurdu şimdi.. herkes kendi önünne bakacağına, yanındakine yol gösterse... ne kaybederiz ki???
#9 - Ağustos 29 2006, 20:24:26
Kör kuyuların dibinde Yusuf'tum,
Kerbela çölünde Hüseyin.
Zindanlarda Cem Sultan,
Sehpalarda Pir Sultan.
Ve Madımak'ta otuzyedi can...

Üye:

0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.