Alternatifim Cafe

Üzerinde Yine Yeşiller Vardı

Discussion started on Dinî Hikâyeler

           Yolda karşılaştığımızda ezan okunuyordu.

-Gel seni camiye götüreyim, dedim. Bugün Cuma biliyorsun.

-Sen de benim camiye gitmediğimi biliyorsun, dedi

-Biliyorum ama, sebebini gerçekten merak ediyorum.

-Ne bileyim olmuyor işte, dedi.Hem pantolonumun ütüsü bozulup, dizleri çıkar diye endişe ediyorum.

Gayri ihtiyari gülmeye başladım.

-Herhalde şaka yapıyorsun, dedim. Bunun için cami terk edilir mi?

-Ciddi söylüyorum, dedi. Giyimime ve özellikle yeşile düşkün olduğumu bilirsin.

Gerçekten öyleydi. Giydiği birbirinden güzel elbiseleri mutlaka yeşilin bir başka tonundan seçer ve her zaman ütülü tutardı.

-Peki, dedim.Hayatında hiç camiye gitmedin mi?

-Çocukken dedemle birkaç kere gitmiştim, dedi. Hem o yaşlarda dizlerim aşınacak diye herhalde endişe etmiyordum. Fakat artık camiye gidebileceğimi zannetmiyorum.

Söyledikleri beni son derece şaşırtmış ve bu konuyu açtığıma pişman etmişti. Daha sonra el sıkışıp ayrıldık.

Onunla konuşmamızdan 2 ay sonra, kendisinin camide olduğunu söylediler. Hemen gittim. Bahçedeki namaz saflarının en önünde duruyordu ve üzerinde yine yeşiller vardı.

Yavaşça yanına yaklaştım ve kısık bir sesle:

-Hani, dedim. Camiye gelmeyecektin?

Hiç sesini çıkarmadı. Çünkü musalla taşının üzerinde, yeşil örtülü bir tabut içinde yatıyordu.


selam ve dua ile..
 
   
#1 - Mayıs 03 2008, 14:11:22
« Son Düzenleme: Mayıs 03 2008, 22:24:39 Gönderen: kuRRet-üL ayn »

night

Son derece mükemmel bir yazı
Allah razı olsun
#2 - Mayıs 03 2008, 18:02:28

sağol paylaştığın için
#3 - Mart 11 2009, 05:37:49
]]]]]__Y@pTıĞıM i$€ iMZ@Mı @T@RıM @RK@D@$__[[[[[

                         türkiyem_sercan DeMirTaŞ

                                      @)--',----
                                  
                        ((*_*))                  ((*-*))

         BİLMİYORSAN SEVMEYİ.. TAŞIMA O YÜREĞİ

Konuya Pislemeyelim! Benim de sabrım var.
#4 - Ağustos 09 2010, 12:30:50
"Başına siyah bir örtü iniyor usulca.Setr.Ucu,ardınca sürünürken,üzerinde adım attığı taşlar inliyor.Hayret! O kadar mı ağırmıştı? O kadar mı yaralanmıştı? O bilmiyor.Taşlar biliyor."

Yine gideceği son yer orası. Okuduğum en güzel yazılardan biriydi. Sağol paylaşım için.
#5 - Şubat 04 2011, 19:26:50
ஜ Buyum ben, sadece bu.
                                    ĢĬŻξM

Üye:

0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.