böyle insanlara ben anlam veremiyorum. yitirek gidip, ardından sayılı şarkılar bırakıyorlar ama nasıl oluyor da aynı şeyleri sürekli bir biçimde bıkmadan ve daha bir aşkla dinleyebiliyoruz? neler yapmışlar zamanında ah vah. şu devre düştüğüme yanarım.