Yüreğimden bir çığık sesi yükselir,
Acı acı...
Terk edilmiş bu bedeni hangi can duyar?...
Seni bana veren, beni sana vermedi mi?...
Neden bir köşeye kaçar sağır rolü yaparsın ki?...
...
Bak, iyi bak gözlerime...
Ne görüyorsun?...
Ben her gün aynaya baktığımda orada büyük bir uçurum keşfediyorum.
Her gün başka bir uçurum.
Bir gün sensizlik, bir gün özlem, bir gün yalnızlık...
Ama her gün sen!...
Her sözümde sen!...
Bugünse bir isyan var gözlerimde çakmak çakmak parlayan...
Terk edilişe adanmış bir isyan!...
Yalnız sen değildin bu eylemin öznesi,
Seni benden alan eller de vardı...
İşteş bir özneyi oynuyordunuz bana ait tümcelerde.
...
Sen gittin, hayallerim gitti...
Artık öznesi olmayan bir tümceyim.
Yok, yok...
Burdasın gizli bir öznem var.
Altıncı hissim gösteriyor seni bana.
O da olmasa devrilir gider bu tümce!...
Meçhule giden bir nara atılır bu gönülde...
Hadi duy, isyanımı...
Çığlıklarım dile gelsin, seni bana getirsin...
