Alternatifim Cafe

Hedefsiz Çocuk Ders Çalışmaktan Sıkılır

Discussion started on Aile, Çocuk Eğitimi ve Gençlik Sorunları

dark

Öğrencilerin en önemli sorunlarından biri olan 'dikkatsizlik' sınavlarda ve hayatta başarıyı engelliyor. Genellikle sınavlarda başarısız olan öğrencilerin dikkatsizlik sorunu yaşadığının anlaşıldığını belirten psikolojik danışman Erkan Kırbıyık, ailelerin bazı belirtilerle çocuklarındaki dikkatsizliği anlayabileceğini söylüyor.


Kırbıyık'a göre, bu belirtiler şunlar:
Çocukla konuşurken dinlemiyormuş gibi görünür. Dikkatini ayrıntılara veremez. Okul ödevlerinde, sınavlarda ve diğer etkinliklerde dikkatsizce hatalar yapar. Ödev ya da ufak tefek işlerini tamamlayamaz. Oyunlarda veya üzerine aldığı görevlerde dikkatini sürdürmekte güçlük çeker. Eşyalarını kaybeder. Uzun süreli zihinsel yoğunluk gerektiren etkinliklerden kaçınır. Erkan Kırbıyık'ın ailelere tavsiyeleri ise şöyle: "Bilgisayar veya televizyon karşısında kolayca dikkatini toplayabilen çocuklar, ders çalışırken sorun yaşıyorsa istediği zaman bunu başarabildiği hatırlatılarak güven kazanması sağlanmalı. Küçük yaşta hedefi belli olan çocukların dikkatsizlik sorunu yaşamaz. Özellikle sınava hazırlanma, ödev yapma, konuları tekrar etme gibi dikkat gerektiren faaliyetlere başlamadan önce, çocuğun hedef belirlemesine yardımcı olunmalı. Çocuğun çalışma odasında dikkatini dağıtacak eşyalar olmamalı. Dikkat dağıtıcı poster ve tablo benzeri şeyler kaldırılmalı. Çocuk farklılıkların bulunması, kelime avcılığı, sayı avcılığı gibi bulmacaları çözmeye yönlendirilebilir.
#1 - Ocak 16 2007, 14:53:48

BoUn

Çok güzel bir konu gerçekten teşekkürler paylaştığın için. :okey
Ben de bu konuyla ilgili bir örnek vermek istiyorum. Bu sene "Ben Büyüyünce" adında bir projeye katıldım. İstanbulda bir çocuk yuvasına haftada 1 kere gidiyoruz ve onlara bir çok konuda yardımcı olmaya çalışıyoruz, bir nevi onlara rol model olmaya çalışıyoruz diyebilirim. Benim ilgilendiğim 4 çocuk var. Her hafta yanlarına gidip yaklaşık 3 saat ilgileniyorum fakat toplamda ders çalışabildiğimiz süre 1 saati geçmemiştir. İnanılmaz derecede motivasyon problemleri var. Bu çocuklardan birisi birgün bana üniversitede ne yaptığımı sordu, ben de bölümümü söyledim ve ileride bir öğretmen olacağımı söyledim. Çok şaşırdılar aynen şunu söylediler "aaa sen bizim okuldaki rehberlik hocası gibi mi olacaksın?". Ben de evet dedim "peki siz ne olmak istiyorsunuz ilerde" dedim verdikleri cevap şuydu HİÇBİŞEY. Malesef o yuvadaki bir çok çocuğun hiçbir hedefi yok ilerde kendilerine ne olacağı hakkında hiçbir fikirleri yok tek düşündükleri şey babalarının veya annelerinin gelip onları bir gün yuvadan alacakları. Ders çalışma konusunda da aşırı bir isteksizlik var hepsinde. Sonra biz onlarla oturup hangi mesleği istediklerine karar vermek için bir çalışma yaptık. Bir takım sorular sordum ve onlarda cevap verdiler. En sonunda hepsine tek tek sordum "şimdi söyleyin bakalım ne olmak istiyorsunuz ilerde?". Artık hepsinin bir cevabı vardı :) ve o günden sonra gerçekten biraz da olsa gelişme kaydettiklerini gördüm ders çalışma konusunda. Motivasyonları oldukça arttı. Sorun çıkardıklarında onlara ilerde olmak istedikleri mesleklere ulaşmaları için onları bekleyen sınavlardan bahsettim (tabiki onları korkutmayacak derecede anlattım ;) sanıyorum şunun etkisi oldu ilk başta ne için çalıştıklarını bilmiyorlardı ama kendilerine bir meslek seçtiklerinde yani bir hedef belirlediklerinde artık çalışmak için bir neden oluştu onlar için. Şu anda gerçekten çok güzel zaman geçiriyoruz :) Hem ders çalışıyoruz hem de güzel oyunlar oynuyoruz.


PAylaşım için tekrar sağol
#2 - Ocak 16 2007, 16:03:31

dark

bende verdiğin örnek için tşk ederim..o yaştaki çocuklar büyüklerini örnek kabul edip onlar gibi düşünmeye ve davranmaya çalışırlar..yuvaya giden çocuklar henüz küçük oldukları için bi hedeflerinin olmaması doğal ama ağaç yaşken eğilir cümlesinin burda bi kez daha doğruluğunu anlıyoruz...senin yardımlarınlarınla kafalarında fikirlerinin oluşması,bişeyleri düşünmeye başlamaları çok güzel bişey.. bunun içinde bir birey olarak teşekkür ederim sana..hepimiz aslında ülkemizin çocukları için böyle eğitici yardımlar yapabilsek keşke...öğretmen olmak şart değil..hepimiz birer öğretici olabiliriz bu anlamda..;)
#3 - Ocak 16 2007, 16:14:05


         Hayatın her anında hedeflerinin ne olduğunu belileyip ona göre kendine yön verir ve o hedefin gerektirdiği çalışmaları yaparsan başarıya ulaşırsın. Şu an ne yazıkki benim öğrencilerimin %95 i hedeflerini belirleyememişler. Ben onlara "tıpkı savaşlarda kumandadançıkmış serseri mayın misali ortalıkta dolaşıyorsunuz; kendinize zarar vereceğiniz muhakkak ta başkalarına da zarar verebileceğinizi de aklınızdan çıkarmayın ve bir an önce kendinize bir hedef belirleyin"  diyorum ama boşuna hiç ilgilendikleri bile yok. Lise çağındaki bu gençlerin ne kadar anlamsız ve de gereksiz işlerle meşgul olduklarının bir gerçek. Ben şahsen bunun ülkemizin geleceği açısından çok tehlikeli bir durum olduğunu düşünüyorum.
#4 - Ocak 16 2007, 16:21:45
İNSAN EN GÜZEL KENDİNİ ANA DİLİNDE ANLATIR... KULLANMAK İSTEMİYORSAN BARİ KİRLETME... BİZİ FARKLI KILAN EN ÖNEMLİ ÖZELLİĞİMİZDİR DİLİMİZ...
... TÜRKÇE YAZ TÜRKÇE KONUŞ...

BoUn

bende verdiğin örnek için tşk ederim..o yaştaki çocuklar büyüklerini örnek kabul edip onlar gibi düşünmeye ve davranmaya çalışırlar..yuvaya giden çocuklar henüz küçük oldukları için bi hedeflerinin olmaması doğal ama ağaç yaşken eğilir cümlesinin burda bi kez daha doğruluğunu anlıyoruz...senin yardımlarınlarınla kafalarında fikirlerinin oluşması,bişeyleri düşünmeye başlamaları çok güzel bişey.. bunun içinde bir birey olarak teşekkür ederim sana..hepimiz aslında ülkemizin çocukları için böyle eğitici yardımlar yapabilsek keşke...öğretmen olmak şart değil..hepimiz birer öğretici olabiliriz bu anlamda..;)
Evet haklısın mesleğin hiçbir önemi yok. Bu proje zaten üniversitedeki tüm bölümlere açıktı, nitekim kimya bölümü, bilgisayar mühendisliği gibi bölümlerden katılan gönüllülerde oldu projeye ve gayet güzel yürütüyorlar şu anda. Ben de daha yeniyim bu projede ve üniversitede 3,5 senem var şu anda, inşallah ilerleyen senelerde bu projeyi sadece bir tane yuvadan çıkartıp bir çok yuvaya taşıyabiliriz, ki gönüllüler olduğu sürece bu mümkün :)
#5 - Ocak 16 2007, 16:29:07

dark

hocam çok haklısınız..günümüzde haberlerin bile yarısından çoğunu çocuklarımız ve gençlerimiz oluşturuyo...artık şiddet,eroin,gasp,hırsızlık,adam yaralama ve daha bir sürü suç en çok onların arasında yaşanıyo..okullara baktığınızda ki bu sene fazlasıyla haberlerde izledik olanları aşırı bi disiplinsizllik ön planda..kısaca günümüz gençleri,çocukları galiba çok fazla boş şeylerle uğraşıyorlar,çok rahatlar ve umursamazlar..artık iyi bir gelecek,iyi bir üniversite çokda önemli değil okumaktaki amaçları bile farklı bir çoğunun..elbette bu sorunların kökenine indiğinizde sebep olan kaynaklar birsürü...ailenin bunda ilk etken olduğunu düşünüyorum..

ve çoğu zaman çocuklardan önce onları ilk eğitecek olan ebeveynleri,dar düşünceye sahip büyükleri,bırakın kendini geliştirmeyi bi takım kişilerede engel olan cahil kesimi eğitmek gerektiğini düşünüyorum...ki çocuklarda onlara bakıp örnek alsınlar..

#6 - Ocak 16 2007, 16:37:27

BoUn


         Hayatın her anında hedeflerinin ne olduğunu belileyip ona göre kendine yön verir ve o hedefin gerektirdiği çalışmaları yaparsan başarıya ulaşırsın. Şu an ne yazıkki benim öğrencilerimin %95 i hedeflerini belirleyememişler. Ben onlara "tıpkı savaşlarda kumandadançıkmış serseri mayın misali ortalıkta dolaşıyorsunuz; kendinize zarar vereceğiniz muhakkak ta başkalarına da zarar verebileceğinizi de aklınızdan çıkarmayın ve bir an önce kendinize bir hedef belirleyin"  diyorum ama boşuna hiç ilgilendikleri bile yok. Lise çağındaki bu gençlerin ne kadar anlamsız ve de gereksiz işlerle meşgul olduklarının bir gerçek. Ben şahsen bunun ülkemizin geleceği açısından çok tehlikeli bir durum olduğunu düşünüyorum.
Ben de bu evrelerden yakın zamanda geçtiğim için hedef belirlemenin önemini gerçekten çok iyi biliyorum. Çevremde sizin bahsettiğiniz gibi o kadar çok insan vardıki ve şu anda hepsi lise mezunu boş gençler olarak hayatlarına devam ediyorlar(Burda lise mezunu insanları aşağılamak değildi amacım boş dediğim insanlar bahsettiğim arkadaşlarımdı, sadece onlar için geçerli yani) Ama gerçekten bu işin sonu nereye varacak merak ediyorum. İleride ben de bir eğitimci olacağım ve nasıl bir nesille karşılaşacağımı üzülürek görüyorum.
#7 - Ocak 16 2007, 16:38:00

konu için teşekkürler...

benim de bir kızkardeşim var oks ye ye hazırlanıyor dersaneye verdik hiç çalışmıyor... oturupta düzgün bir şekil de çalıştığını görmedim ama hedefide var yine de çalışmıyor bana kalırda bunun adı dikkatsizlik değil isteksizlik...
#8 - Ocak 18 2007, 22:54:06
"Kücük seylere gereginden cok önem verenler, elinden büyük is gelmeyenlerdir."

SADECE ÇOCUK DEĞİL BİZDE HAYATIMIZIN HER DÖNEMİNDE BİR AMAÇ OLMADAN HİÇ BİR ŞEY BAŞARAMAYIZ DİYE DÜŞÜNÜYORUM ...
#9 - Mart 06 2007, 19:46:12
Ya Sev Ya Terket
          

Ne  MUTLU TÜRKÜM DİYENE ! 

hedefsiz amaçsız bir insan her yönden eksik kalıyor
derslerindeki dikkatsizligi amaçsizlık doğuruyor
belirli bi hedefi bulunan insan kendini dış etkenlerden uzak tututup amacına ulaşmaya calışır
oyüzden  hayatında önüne çıkabilcek sorunlari gösterip karakterine uygun istedigi bir hedef için ugraşmasını saglamak gerek..
#10 - Haziran 05 2007, 19:06:55
''Cehennem, başkalarıdır. ''

dediğim gibi hedefi olup da çalışmaya bir çok öğrenci var isteksizlik bana göre artık öğrenciliğe dair bişey kalmamış beee.

#11 - Temmuz 23 2007, 20:47:47
"Kücük seylere gereginden cok önem verenler, elinden büyük is gelmeyenlerdir."

Üye:

0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.