Siz bayım:
Sebebim, kimsesizliğim, hezimetim.
Ben kimim?
Siz:
Günüm-gecem, evrenim.
Neredeyim?
Siz:
Elemim, zaafım, sevincim.
Neyiniz oluyorum sizin?
Denenmedi bu hüzünler,
Bu türküler hiç söylenmedi.
Yaşam,
Tekerrürle beslenen oyun misali,
Bizi daracık bir çemberin içine hapsetti.
Aşkı bitirdi umarsızlar.
Onlara, mutluluk iki beden büyük geldi.
Mağrur bir keder taşıyorum şimdi.
Siz bayım,
Günden güne öldürüyorsunuz beni.
Gözleriniz diyorum,
Yurdumun en derin uçurumları sanki;
Gizemli.
Düşersem eğer
Sırlar kanatır yüreğimi.
Gözleriniz,
O kadar güzel ki...
Saklıyorsunuz ismimi.
Ben sesimde, sözümde,
Şefkatle büyütüyorum adınızın harflerini.
Düşler sararken geleceğe ait tüm ihtimalleri,
Özlem acıtıyor tutmadığınız ellerimi.
Endişeler,
Başka suretler,
Yalan ifadeler
Kesti etimi.
Yokluğunuz pranga,
Sıktı bileklerimi.
Ellerim kangren,
Ellerim kırmızı bir yıkım güncesi.
Bir kadın,
Bir adama adadı kendini.
Kadın, ne çok sevdi.
Bu,
Yenilgi...
SrpSzgn