Araaam, bu nasıl bi iştir yahu!
Benim kalemime eş çıktı, yalnız kalmayacak kalemimin koyuluğu. Bu nasıl bir veryansındır, nasıl bir serzeniş?
Hayat, o, bu, şu nasıl da şehvetiyle yormuş kalbini...
Gönüller birmiş evvelden, hoşgeldin.
Hiç yorulmasın elin, hiç silinmesin kalemin. Her defasında daha da kararsın, kararsın ki daha dehşetiyle yazsın yüreğin, dilin. Yüreğinden öperim Cancan.