Çok eski bir şiir. Güzel değildir; ama amaç paylaşmak olsun dedim. Yeniyim falan; ama ısınmak lazım ortama xD Serbest ölçülü bir şiir. Buyrun x.x
Günler … Günler…
Aslında hepsi birbirinden farklıydı;
Ne kadar aynı görünse de…
Gün geçtikçe değişiyordu her şey,
Ya da değişmesine izin veriliyordu…
Neden olduğunu bilmeden,
Belki de hiç fark etmeden…
Değişen istek ve büyüyen duygulardı…
Onlarınki, onunki, benimki…
Herkesinki aynıydı işte.
Olumlu, olumsuz diye ayıramıyorduk bunları,
Ayırsak karşımıza çıkacak şeylerden
Korkuyorduk…
Kimse bilemezdi ki geleceği değil mi?
İstediğim gelecek farklıydı benim,
İki kareden oluşuyordu.
Ben ve asla değişmeyen hayallerim…
İlişkiler ciddileşiyor,
Dostluklar sağlamlaşıyor
Ve
Paylaştığın her şeye yeni bir artı ekleniyor…
Sen ne olacağı tahmin bile edemezken,
Bazıları çıkıyor ve sana yol göstermeye çalışıyor,
Kendi yanlışları arasında sana buldukları yolu gösteriyor…
Şaşkınca olan bitene bakıyorsun…
Gerçekler bunlar mıydı, demekten kendini alamıyorsun hiç…
İçinden bir ses sana beyninin derinliklerden gelen bir perde sunuyor…
İşte geleceğin ve seni bekleyenler… Senin olanlar.
İstediğin bu muydu?
İçinden gelen diğer ses “Bir bakıma evet” derken,
Diğer ses engel oluyor,” Bunun üzerine mi kuruluydu saf duygular?”
Düşünüyorsun aslında…
Nerde O,dostlarım nerde benim…
Hayalim ve geleceğimde onlar olmalıydı…
“Hala varlar, karşındalar… Sadece biraz …”
Sonra bakıyorsun ordalar…
Evet, seni bırakmamışlar; ama çok değişmişler...
Sen onların içini görüyordun hep, sadece duygularına bakıyordun onların…
Bu sefer gördüğün duygulardan korkmuştun ama sanki…
Hayalin buydu; ama katıksızdı seninki biraz daha…
“Belki de büyütüyorsun” diyen bir ses daha yaklaşırken kulağıma,
Engelliyorum her şeyi… Her şey basitleşiyor bir anda…
Monoton bir hayat seni bekliyor bu seferde..
Eskiden daha mı iyiydi,
Acaba demekten kurtulamayan keşkelerin var şimdi.
Aslında senin geleceğin oydu ve senin oynadığın küçük numarayla mahvoldu…
Oyuncaklarınla oynadığın oyun değil ki bu…
Oyunda hile yapınca “Oyunbozan” derlerdi sana,
Şimdi de “Hayatbozan” mı demeleri beklemen gerekiyor?
Hayır, yine basıyorsun tuşa ve engellediklerin çevrimiçi artık…
Tamam? Oldu mu, her şey eskisi gibi mi?
Kabul etmek zorundayım, onlar benim geleceğim…
Bende onun onların… Sevgilisi, dostu, kardeşiyim yine…
Ama n’olur canımı yakmayın olur mu?
Bekliyorum olacakları,
Korkuyor muyum?
Asla…
Çünkü o benim geleceğimdi,
Sahibesi bendim…
Geleceğim onlardan oluşuyordu,
Geçmişim onlara aitti,
Ben sadece paylaşıyordum…
Bıraksalar hep onlarla olacaktım…
Ben yaşadıklarımı biliyordum ve yaşayacaklarımı..
Sevdiklerim onlar mıydı? Aşık olduğum o muydu?
Evet, tam olarak karşımdakiler ve yanımdaki…
“ Peki, o zaman neden bekliyorsun ki”
Hayır, şimdi sırası değil, aksın zaman bildiği gibi…
Sadece benim onlar…
Nasıl olsa buradalar…
Geçmişteki geleceklerim...
Şimdi geleceğimdeki geçmişim…
Her şey istediğim gibi ve isteyeceğim gibi…
Unutmuyorum ben…
Hiçbir şey aynı kalmaz diyen o sesi…
Haklıydı evet…
Büyüyünce her şey…
Aşklar, dostluklar, bağlar…
Değişiyordu bütün duygular…
Duygularım…
Bende değişmişim bu sırada..
Biraz daha büyümüşüm sanki...
O eski Beyza değil içimdeki.
Aslında benden başka herkes farkındaydı olan bitenin…
Değişti her şey…
Değişimdi değişmeyen…
Bekliyorum şimdi eskiden kurduğum geleceğin, geçmişteki izlerini…
Ömür boyu sürecek her şey…
Ya da ben öyle istiyordum…
Memnun muydum?
Aslında evet biliyordum…
Birisi söylemişti sanki bana…
“eğer istediğin oysa ve biliyorsan, hiçbir şekilde canın yanmayacaksa,
Tam olarak buysa denilenler, seninle kalacağına eminsen her şeyin,
Keşkelere sarılmayacak uzayıp giden cümlelerin…
Ama eğer farklıysa oyunlarına dikkat et…”
Demişti…
Ama onlar bana hep güven vermişti…
Ve biliyorum yanımdasınız,yanınızdayım…
Geleceğim sizler… Geçmişimdeki sizdiniz…
Sevdiğim seveceğim tek kişi yine orda…
Ama sanki biraz daha büyümüşüz…
