Müzik => Pop => Yerli Sanatçılar - Gruplar => Konuyu başlatan: master of Puppets - Mayıs 09 2006, 04:15:58
Başlık: Erkan Oğur
Gönderen: master of Puppets - Mayıs 09 2006, 04:15:58
1954 Ankara doğumlu olan sanatçı, 1976'dan beri perdesiz gitar çalıyor. İstanbul Devlet Konservatuarı Klasik Türk Sanat Müziği bölümünden mezun oldu. Yeni seslerin geliştirilmesine ilgi duydu. Aynı zamanda ud, tanbur, bağlama, cümbüş ve keman gibi geleneksel çalgıları da başarıyla çalmakta.
Doğu Anadolu'nun folk müziği ve Aşık Veysel gibi ozanların şarkılarıyla büyüyen sanatçı, 1960'larda Jimi Hendrix'i dinledi ve bu, yeni bir müzikal deneyimin başlangıcı oldu. Perdesiz elektirkli gitarın pasajları üzerinde kayma ve çeyrek tonların çalınmasına olanak tanıdı. Bunun Türkiye'de kabul edilmesi 5 yıldan uzun zaman aldı.
1980'lerin sonunda ünlü sanatçılar onu keşfetmeye başladı. 1988'den bu yana onun yer almadığı bir stüdyo prodüksiyonundan söz etmek neredeyse imkansız hale gelmiştir.
Kendi Ağzından Özgeçmişi:
1954 yılında Ankara'da doğdum. Çocukluğum Elazığ'da geçti, Elazığ'daki o günlerimde bağlama ve kemana merak sardım, bu müzik aletlerine zaman ayırmaya başladım. Liseyi Ankara'da okuduktan sonra babam benim hep bilim adamı olmam yönünde yönlendirirdi. Ben Fen fakültesi fizik-kimya mühendisliğini kazandım. Almanya'da öğretimime devam ettim. 1973 yılında gitarla tanıştım. Kötü bir fizikçi olmaktansa orta bir müzisyen olmayı seçtim. 1976 Türk müziği seslerine olan ihtiyacımdan dolayı perdesiz gitarı yaptım ve iyi bir gitarist olmak için çalıştım.
1980'de Türkiye'ye dönerek İ.T.Ü. T.M.D.K'da okumaya başladım. Beş sene sonra mezun olup askere gittim. Dönüşümde konservatuarda ud hocalığı yaptım. Fikret Kızılok ve Bülent Ortaçgil'le perdesiz gitarım ile konserler verdim. Perdesiz gitarla Almanya'da 'Arayışlar' adlı bir albüm çıkardım. 1989 da Amerika'ya giderek oradaki mahalli sanatçılar ile Blues çalışmaları yaptım. Perdesiz gitarı onlara benimsettim. Bir sene sonra ülkeye döndüm, bir alman firması bana Bir Ömürlük Misafir adlı albüm yaptı. Bu albüm Avrupa'da 4. sırayı aldı. Yurt dışında konserler verdim ve halada veriyorum. Türkiye'de ise Kemal Eroğlu ile bağlama yapımı üzerine çalışmalar yapıp, bir yandan da Fahir Atakoğlu ve Bülent Ortaçgil ile çalışmalara devam ediyorum.
Uyurken üstüne battaniye serebilecek kişilere has bir sese sahip, sesten böyle bir adam olduğu anlaşılıyor. İsmail Hakkı Demircioğlu'da yanında olmazsa olmazıdır tabii, şarkı mı diyeyim, deyiş mi diyeyim, türkü mü diyeyim aşağıdaki parçayı yine ikisi seslendirmişlerdir.
Şu canlı performansa bak hele, bağlamalarına her vuruşlarında insanda belli belirsiz bir mutluluk oluyor, Sunay Akın oldum sayelerinde. Erkan Oğur Heidi'nin dedesi olan, soldaki.
Selânik türküsüne kopuzla, kemanla güzel bir yorum. Böyle de haber başlığı gibi oldu, Erkan Oğur'a gayrı ne diyeyim? Cihat Aşkın'ın kemanını ilk kez dinledim, çok beğendim. Anason kokusu alıyorum, Erkan Oğur hadi neyse de Cihat Aşkın'ın kemanıyla ortalık iyice rakı koktu sanki.
Bu türküyü Erkan Oğur ve İsmail Hakkı Demircioğlu'ndan dinlemeden önce boşuna dinliyormuşum, öyle çerez gibi arada harcıyormuşum. Bağlamalarını en fazla dile getirdikleri yorum bu olmalı. Tele her vuruşlarında ve seslerinin tonunda Kazak Abdal'ın öfkesi var gibi.
Sevdiğim türkülerden, bağlamayı sevdirecek on temel eserden biri. Öyle ki, akıl almaz küfürlerle en tepecikli halime bürünüp PES oynarken biri "Kızılırmak'a gark olsam" dese, anında gözlerimi kısar, en hümanist tavrımla "çağlasam aksam yalınız" derim. Öyle seviyorum bunu.
Bu akşam 23:00'da Kanal 1'de Volkan Konak'ın programının tekrarı var. Bu programa da Erkan Oğur ve İsmail Hakkı Demircioğlu çıkmış. Volkan Konak'ın pusuya yatmış vahşi bir kuş gibi her fırsat bulduğu anda "sevgiliiiim", "kaaadınım" demesi ve her an Nazım Hikmet'ten bir şiir söyleyecekmiş gibi durması ve bunların yarattığı gerginliklere rağmen izlenir.
birkaç gündür hayatımda olan ve bu gece ağlatma raddesine getiren güzel insan. dinledikçe daha da çok dinleme isteği uyandıran eşsiz insan.
pencereden kar geliyor da nedir öyle. o ses nasıldır. adeta alır, götürür. götürdüğü yerde de bırakır şarkı bitinceye kadar. hani insanın hep olmak istediği bir yer vardır, ama orada olunca da bir türlü o tatlı huzuru bulamaz ya. hani bazen her şey yolundadır, ama hala eksik bir şeyler vardır ya. öyle bir şey. bülbülüm altın kafeste, pencere önü çiçeği, seher yeli, yarim senden ayrılalı...
her biri eşsiz nitelikte. ağlatma raddesine getirir ama ağlatamaz da. hala aynı hissiyattır. yakıyor. aşık ediyor. nefret ettiriyor.
pencereden kar geliyor, aman annem gurbet bana zor geliyor, aman annem gurbet bana zor geliyor, ben öleyim
sevdigimi eller almış, aman annem o da bana ar geliyor, aman annem o da bana ar geliyor, ben öleyim
Bülbülüm Altın Kafeste'yi İsmail Hakkı Demircioğlu ile öyle bir söylüyor ki, başkasından dinlenmez artık bu türkü. Bu iki insana ait, başkası kesinlikle uzak durmalı. Benim için bu kadar özel türküyü bu insanın ağzından dinlemek bambaşka.
