Dünya Dönüyor => Edebiyat => Yazarlar => Konuyu başlatan: edebiyat yolcusu - Eylül 07 2013, 13:23:01
Başlık: Hıdır Işık
Gönderen: edebiyat yolcusu - Eylül 07 2013, 13:23:01
1979 Elazığ doğumludur. Dersim’lidir. Fırat Üniversitesi Elektrik Elektronik Mühendisliği mezunudur. Şiirleriyle Varlık, Mühür, Akapalta, Kurşun Kalem, Eliz Edebiyat, Kasaba Sanat, Hayal, Zalifre Yazıları, Akköy, Zarf, Şehir Edebiyat ve Amanos Edebiyat vb. edebiyat dergilerinde görünmektedir. Aylık yayınlanan Dersim Gazetesinde kültür sanat makaleleriyle yer almaktadır. “Dilin Metruk Yarası” adlı dosyasıyla 2013 Ali Rıza Ertan Şiir ödülünü, "-di ve Diriliş Avlusu" adlı dosyasıyla 2015 Attilâ İlhan Şiir ödülünü (Serap Aslı Araklı ile paylaşmıştır) almıştır. 2009’da Ve Sen (Şiir), 2010’da Mülteci/Umuda Yolculuk (Roman), 2013’de Boşluğun Kalbindeki Aşk (Deneme) ve Dilin Metruk Yarası (Şiir), 2016’da –di ve Diriliş Avlusu (Şiir), 2019’da Öpülmemiş Şehlâ (Şiir) kitapları yayımlanmıştır. Yayınlanmış Eserleri
Ve Sen (Şiir-2009), Mülteci(Roman-2010), Boşluğun Kalbindeki Aşk(Deneme-2013) Dilin Metruk Yarası(Şiir-2013)
Sonra nasıl oluyorsa tüm ırmakları sende tanıdığımı hatırlıyorum. Bir ırmağın ışıltısının çoğaldığı yerde o ipek saçlarını görüyorum ve susuyorum aşk’ın dilinden. Ve ne kadar çok düşlerde gezinsem de ellerim varmıyor yazının kâğıttan yüzeyine eksiksizce girmeyi. Yani sevgili, özlemek gibi bir fırtınaya maruz kalmışım tarafından; mümkünse artık göğün yağmur ezgisi dinmeden çık gel o gittiğin kıymık ustası uzaklıklardan! çünkü bir yangının alevden gövdesine uzanan yolların haritasıdır gidişin
ah ve ne vakit bir çocuk ağlasa bir yanım cam kırıklarıyla kesiliyor acısını milatsız künyesinden akıtırken dilim ve sanki bir ırmak kendini asıyor yatağında.
"Dilin Metruk Yarası"
Başlık: Ynt: Hıdır Işık
Gönderen: edebiyat yolcusu - Şubat 20 2019, 13:52:21
Yağmur Duygulanımı
orada mısın, silkelenen kahkahaların ucunda ben de seni anlatıyordum aklı bulanık geceye. daha önce demiş miydim, gerekçeli bir titreme var sesinde, belki de kendine kaçamak bir utangaçlıktır. insan neden milattan önce milattan sonra, diye yazar kalbe çekilen bağışlanmaz bir hüznü sayıkladıkça?
terk etme evi değil de nedir dünya denen şu tenhalık; çok oldu dudaklarındaki lahit kabartmasını görmeyeli, halen terli bir gecenin imanına davet ediyor mu insanı? şimdi ayrılığın küfrüne kıvrılmış dilimi ısırıyorum bitmez bu özlem, biraz da yağmura duygulanalım. intiharı bilmeden öpüşmeyi denediğim de doğrudur dokunup dokunup çekilme artık yılgınlık ezberine. bekletmeden alageyiklerin telaşını, buluşalım derim öpüşelim yaşamın uçları eğilmeden sonsuzluğa…
ağzın, ah o son güvercin yuvası kendine çeki düzen veren ateşi büyütüyor!
Başlık: Hıdır Işık Şiiri
Gönderen: edebiyat yolcusu - Ekim 05 2019, 15:36:55
Bulut Dansı
dünyayı tek kişilik uykusundan uyandıran pastoral bir büyüydü aramızdaki bulut dansı. sen yanılgı dedin bu deltaya, bense aşk. kim bilebilirdi, bir yaprağın güz rüzgârlarında öyle sokak sokak tenhalıkla çürüdüğünü. hepsi bu: tanrısal bir boşlukla kendini hatırlatan suskuya yatmış bir ağzın avutulmamış yağmurları
yer yarıldı sevgili, bir uzun çıkmaz yola günaydın! Öpülmemiş şehlâ (Sayfa 31) (http://medium.com/@Hidir_isik/bulut-dans%C4%B1-b0db452a4501)