Alternatifim Cafe

Derek Trucks

Discussion started on Yabancı Sanatçılar - Gruplar



O slide'ı kaydırdığında hayat bir başka oluyor, acının bir başka yüzüyle karşılaşıyorsun ve kendinden geçiyorsun. yaşı daha çok genç fakat buna rağmen the allman brtohers band'in gitaristi olma şerefine erişti ve usta waren haynes ile çalmaya başladı.
kendi müzikal çizgisi blues temelleri üzerine caz ve etnik (latin ve hint müzikleri) bileşimleri sunmaktır. elmore james, buddy guy, eric clapton, buddy guy, duane allman ve warren haynes etkileşimini hareketlerinde hissedersiniz.
bu etkileşimlere rağmen kendi soundunu bu yaşında oluşturabilmiş nadir genç gitaristlerdendir. slide'ı hakkıyla çalar ve duyguyu iyi verir. çalarken kendi içine kapanır ve hayallere dalar, kendinden geçer...
derek trucks kendi oluşturduğu grubuyla enfes bir müzik icra eder. ilk albümü derek trucks adıyla 1997 yılında yayınlanır. bu albümde kendi şarkılarının yanısıra wayne shorter, miles davis ve coltrane şarkılarına da yer verir. bu albümü takiben 1998 yılında "out of the madness" çıkar. bu albümde de oluşturduğu jam session'ların izlerine rastlanabilir. 2002 yılında "joyful noise" ve 2003 yılında "soul serenade"in çıkışıyla derek trucks band dinleyicileri esir alır. müzikal çizgi artık yerli yerine oturmuştur. etnik öğelerin daha da ön plana çıktığı albümlerdir bunlar; ve bu albümler bir gitaristin tarzının daha da ileriyi gitmesine neden olmuştur.
todd smallie, yonrico scott, kofi burbridge, mike mattison'la oluşturduğu kadrosuyla büyük işler yapar. 2004'de "live at the georgia" çıkar ve son larakta "songlines"ı dinleriz. derek trucks ayrıca allman brothers band'in süper albümlerinen olan "hittin' the note"da da çalar. bunun dışında blues traveler vokalisti john popper'ın da olduğu bir jam ban oluşturur ve frogwings ismini verir. geçen zamanlarda da eric clapton kendisini turneye çağırır ve beraberce çalarlar.
derek trucks'ı ilgiyle dinliyor ve izliyoruz.

Sıradan bir Shades çıkışında (Shades'in kendine has sıradanlığı tabi) elimdeydi "Soul Serenade". Albümü aldığımda tanımıyordum Derek Trucks Bandosunu. Süleyman abi, ona istediğim şeyleri anlattıktan sonra önermişti bu albümü.

Albüm kapağına bakın, parçalar hakkında birşeyler hissedersiniz, albümü dinleyin grup hakkında bir şeyler düşünürsünüz ve doğrudur bunlar.  Yalnızca tek bir parçayla, Gregg Allman'ın vokallerini yaptığı "Drown in my own tears" ile açıkça ortaya koysa da bluesdan ne kadar çok etkilendiğini gizleyemediği bir albüm Derek Trucks için. İlk ve son parçalarla albüme müthiş bir ferahlıkla başlayıp bitiriyorsunuz. Toplamda 7 parçayla en rahat ayakkabılarınızla ya da çıplak ayakla hafif bir tepedeki çimlerde gezintiye çıkıyorsunuz. Tavsiye ederim, başarılı bir iş çıkarmışlar. Albümü normal yollardan edindiğiniz takdirde (orijinal kopyasını alırsanız) Derek'le yapılmış ufak röpartajları da dinleyebilirsiniz, her ne kadar programın çalışması biraz yavaş olsa da.

Diğer bir albüm Joyful Noise'da da gruba birkaç isim eşlik ediyor. Grubun öncüsü Derek Trucks'ın eşi Susan Tedeschi bunlardan biri. Albüm diğerleri gibi kendi havasında. Soul Serenade'den farklı olarak albümün 1 parçasında fusiona yer vermişler, iyi de yapmışlar. Bahadır'ın da bahsettiği gibi Hint ezgileri de var albümde (hint müziği dinlemişliğim yoktur fakat Derek'in Hindistan'a olan ilgisinden dolayı öyle Hint ezgileridir herhalde diyorum.) . Bu albümü de normal yollardan edinin derim, farklı bir pencere gösterecektir size Derek Trucks Bandosu.

Bende bir de "Live At Georgia Theatre" var.Konser albümü, çift cd olarak piyasada. Doyurucu bir For My Brother performansı var ikinci cd de. Hafiften funk, fusion adalarını yokladıkları "Freddie's Dead" vardır ki, aman dikkat, penasız parmakların Gibson SG (sanırım) den çıkardığı sesler, Kofi'nin dolgun klavye vuruşları, Todd'un groove'u alıp götürüyor, savrulmadan edemiyorsunuz parçanın rüzgarında.

Bir de "Songlines" var son olarak. Vokalli mokalli, grubun popüler müziğe biraz yakın fakat kendinden emin durduğu ayrı bir stüdyo çalışması. Perküsyondan sorumlu bakan Count M'Butu'yla beraber yola devam etmişler bu albümde de. Yine blues parçalarla süsledikleri bir albüm. Skip James'ten "Crow Jane" , başka birinden Let's Go Get Stoned. Yoksa o DVD de miydi sadece?. Hatırlamıyorum onu fakat aklıma gelmişken...

Grubun bir de konser DVDsi var piyasada. Alın izleyin derim. Todd Smallie, "Bas gitardan nasıl ton alınır?" dersleri veriyor (belki de mastering, miksaj harikasıdır bilemiyorum) . Fiyatı da piyasadaki diğer DVD'lere göre düşük. 20 dolardan satılıyordu sanırım sitelerinde.
#1 - Mart 20 2008, 17:06:08
‎ Unutma! Kendine yarattığın dünyada, içine aldığın tüm vatandaşlar arasında en 'solcu' benim!
Mercey.


Üye:

0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.