YA BARDAK YA GÖL
Ustaların çıraklarına sadece edindikleri mesleği,
zanaatı değil hayatı da
öğrettikleri, en geniş ve gerçek anlamıyla öğretmen
oldukları dönemde Hintli bir ahşap ustası yaşıyordu.
Bu ustanın çırağı büyüdü, ahşap işlemeyi ve hayatı
öğrendi, kendi işini kurup başlattı. Bir süre sonra dostlarından biri
oğlunu getirdi, ustadanonu yanına çırak
almasını istedi.
Fakat bu çırak sürekli yakınıp duran, her şeye
bozulan bir çocuk çıktı.
Tahta getirmeye gidiyor, döndüğünde ellerine kıymık
battığından uzun uzun yakınıyordu. Bir iş teslim etmeye gidiyor,
döndüğünde yoldan, sıcaktan, müşterinin tavrından yakınıyordu.
Usta çocuğa bir şeyler anlatmaya çalışıyordu ama
sözlerinin hiçbir etkisi olmuyordu.
Bir gün usta çırağını köye tuz almaya
gönderdi. Çırak ustasının söylediği gibi, tuzu alıp döndü.
Usta bir bardak su getirmesini söyledi. Çırak bir bardak suyu da
getirdi.
Usta, Şimdi o tuzu suyun için at" dedi. Çırak
ustasının söylediğini yaptı.
Sonra usta "Şimdi o suyu iç" dedi. Çırak suyu içti
ve tabii ki içer içmez de tükürdü. Öfkeyle
ustasına bakarken, usta "Nasıldı tadı" diye sordu. Çırak nefretle, "Çok acı" dedi.
Usta çocuğa "Tuzu yanına al gel, gidiyoruz" dedi.
Çırak ustasının peşine takıldı. Bir süre sonra civardaki gölün kıyısına
geldiler.
Usta çırağa "Bütün tuzu göle dök" dedi. Çırak
söyleneni yaptı.
Usta "Şimdi gölün suyundan iç" dedi. Çırak
içti.
"Suyun tadı nasıldı" diye sordu usta. Çırak, "Çok
güzeldi" dedi.
"Peki tuzun acısını hissettin mi" diye sordu bu kez
de.
Çırak "hayır" dedi.
Usta çırağı karşısına oturtup anlattı:
"Hayattaki bütün olumsuzluklar işte bu bir avuç tuz
gibidir. Eğer sen küçük bir bardak su isen, nasıl tuzun bütün acısını
tattıysan, hayatın bütün olumsuzluklarından da öyle etkilenirsin. Eğer
sen kişiliğinle ve gönlünle bu önümüzdeki
göl gibi isen, hayatta karşılaşabileceğin bütün olumsuzluklar
seni, o bir avuç tuz gölün suyunu nasıl etkilediyse
öyle etkiler, bir bardak suda tattığın acıyı vermez sana.
Seçim senindir: Ya bardak olacaksın ya da
göl..."
