içme suyunu dezenfekte etmek ya da atık suyu oksitlemek için kullanılan bir yöntem. şehir suyunun arıtılmasında arıtmanın sonunda verilmesi en uygunudur. tesis içinde bakteri ve virüs gibi mikroorganizmaların öldürülmesi amacıyla ara tanklarda da uygulanabilir ancak klorlamanın en büyük handikapı olan kanserojen yan ürünlerin thm, bromat ve haloasetik asitin oluşmasına sebebiyet verebilir, eğer suyunuzdaki koşullar uygunsa.(organik madde bulunması gibi)
klorlama, ph'ın 5,5 ile 7,5 arasında olduğu anlarda etkilidir. bunun sebebi bu aralıktaki phlarda hocl(hipokloröz asidi)'nin daha yoğun bulunmasıdır. "klor", gaz ya da "klor dioksit" olarak verilebilir suya dezenfeksiyon için. bunlar önce hocl sonra ocl(hipoklorit iyonu)'ye dönüşür ki bu noktadan sonra zararlı organizmalar ne yapacaklarını bilemezler, hüzünlü bir şekilde bu küçük su dünyasından göçüp giderler a dostlar. hipo demişken aklıma geldi: bu hypo markalı ya da hipo adında, her neyse, çamaşır suları da su katılmış bir klor bidonundan başka bir şey değildir.* bir de tavsiye: şu sıralar susuz kalmamız an meselesi, eğer pis bir su kaynağına bakıp da içemeyeceğinizi düşünüyorsanız yanılıyorsunuz "yeni cillit bang..." yok yok şaka sakın cillit bang falan katmayan bir kaç damla çamaşır suyu yeterli temiz(mikroorganizmalardan arınmış) su içmek için.
bu kimyasallar pis suda önce monokloramin(ncl3) sonra dikloramin(nhcl2) en sonunda da trikloramine(nh2cl) dönüşür. bu dönüşümler yüzünden suya verilecek klor miktarında ciddi artışlar görülebilir. verilmesi gereken klor miktarındaki bu artış sudaki kirlilikle doğru orantılıdır. burada temel kirletici bünyesinde azot barındıran amonyaktır, ayrıca hazır oksitlenebilir iyonlar da burada kendine düşen payı alır klordan. burada kırılma noktasına kadar verilen klor bağlı klordur ve bağlı klor işe yaramaz klordur. bu noktadan sonra istenen dozajda klor verilebilir artık. deneylerle grafiklenen bu değişimlere klorlama kırılma noktası grafiği deniyor. grafkler
http://www.kimyaevi.org/...
http://www.h2o4u.org/...
