sanatçılar farklı doğarlar, farklı düşünürler, dönemlerinden kopuk yaşarlar, tepkilere maruz kalırlar, yorulurlar. her sanatçı delidir derler ya, ya da "şu psikoz, nevroz vakasında sanatla daha fazla uğraşırlar, yetenekleri ortaya çıkar" denilir, öyle işte. en sonunda çoğu sanatçının varacağı yer "deliliğin en son noktası"dır. ya da varmasına izin bile vermezler. tabii bu hepsinde olmaz, çoğunda böyle olur ama.
neyse işte, gel de ağlama Show Must Go On'da. No Rain'de vs...
not: ölüm şekillerine baktım da bunları yazmak istedim, meğer benden önce değinen olmuş, ona cevaben yazdığımı falan sanmasın kimse.