Alternatifim Cafe

Atatürk Şiirleri

Discussion started on Atatürk Köşesi

Sweetcino

Atamızın yazdığı tek şiiri katıyorum....  sizde elinize gecen yada bıldıgınız atamıza yazılmış şiirleri buraya katabilirsiniz 







Gafil, hangi üç asır, hangi asır,
Tuna ezelden Türk diyarıdır.
Bilinen tarih söylememiş bunu,
Kalkıyor örtüler, örtülen doğacak,
Dinleyin sesini doğan tarihin,
Aydınlıkta karaltı, karaltıda şafak.
Yaşanan tarihi gömüp doğru tarihe gidin.
Asya'nın ortasında Oğuz oğulları,
Avrupa' nın Alpler' inde Oğuz torunları,
Doğudan çıkan biz, batıda yine biz;
Nerde olsa, ne olsa kendimizi biliriz.
Hep insanlar kendini bilseler,
Bilinir o zaman ki hep biriz.
Türk sadece bir milletin adı değil
Türk bütün adamların birliğidir.
Ey birbirine diş bileyen yığınlar!
Ey yığın yığın insan gafletleri!
Yırtılsın gökteki gafletten perde,
Hakikat nerede?
#1 - Kasım 20 2006, 17:04:41
« Son Düzenleme: Kasım 20 2006, 17:19:29 Gönderen: Sweetcino »

Sweetcino

bunlarda Atamıza yazılmış şiirler





Mahzuni şerifin yazdığı bir şiir

sana hasret sana vurgun gonlumuz
neredesin mavi gozlum nerde
bu gemi bu karadeniz
sari saclim mavi gozlum
nerde nerde nerdesin dost

ararim izini dolmabahcede
bir daha donmez mi bu yola giden
icimde sen gozumde sen
sari saclim mavi gozlum
nerde nerde nerdesin dost

kurban olam yurudugun yollara
kara pece yakismiyor kullara
uyan bak bizim hallara
sari saclim mavi gozlum
nerde nerde nerdesin dost

bulutlar terinden daglar kokundan
sarhostur sevdigim mahzuni bundan
bir daha gel gel samsundan
sari saclim mavi gozlum
nerde nerde nerdesin dost








Ne kadar uzağı görmüş gözlerin.
Nede isabetli imiş sözlerin.
Hele O bakışın, mavi gözlerin.
Okyanuslar gibi, derinmiş ATAM

Mücadele ile geçmiş tüm ömrün.
Hep savunmuşşun, saldırmamışşın.
Yedi düvel bile gelmiş üstüne.
Halkına güvenip, aldırmamışşın.

Yurtta sulh, cihanda sulh, deyip.
Düşmana bile, yol göstermişsin.
En büyük düşman, cehalet deyip.
Tüm dünyaya, adres vermişşin.




ATATÜRK KURTULUŞ SAVAŞINDA


Ne bulutlar gitti, ne padişahlardan bir haber geldi.
Kemal Paşa derler bir yiğit vardı.
Bu sefer de millet türkülerle Kemal Paşaya haber saldı.


Kemal Paşa, yenilmez yiğit, şanlı komutan!
Savaş girer gibi yetiş bize!
Yetiş bize, çöllerde bile olsan!
İnanç doldur, güç doldur içimize!


Bin kere yurdumuzu kurtaran!
Bir görseydin ağlardın hâlimize!


Kuşun kanadında türküler
Kemal Paşanın gönlüne vardı,
Cevabından önce kendi geldi.


Bir gemi yanaştı Samsun'a sabaha karşı,
Selâm durdu kayığı, çaparı, takası,
Selâm durdu tayfası.


Bir duman tüterdi bu geminin bacasından, bir duman,
Duman değildi bu!
Memleketin uçup giden kaygılarıydı.


Samsun limanına bu gemiden atılan
Demir değil!
Sarılan anayurda,
Kemal Paşanın kollarıydı.


Selâm vererek Anadolu çocuklarına
Çıkarken yüce komutan,
Karadeniz'in hâlini görmeliydi.


Kalkıp ayağa ardısıra baktı dalgalar
Kalktı takalar,
İzin verseydi Kemal Paşa
Ardından gürleyip giderlerdi.
Erzurum'a kadar.


Bu ne inançtı ki, Kemal Paşa
Atının teri kurumadan
Sürüp geldin yeni yeni savaşların peşinde


Bir selâm gibi gitti Erzurum'a,
Bin selâm gibi geldi Sivas'a Erzurum'dan.
Dağlar alçaldı yol vermeğe,
Temizlendi ılkımından karından.


Analar, bacılar yola döküldü,
Cephane taşıdı arkasından.
Irmaklar suyundan faydalandı,
Ağaçlar dalgasından.


Yer gök inledi bir yol daha
Kurtuluş savaşından.

.....................................

Düşman koymuş meydanları kaçıyordu.


Kattı Kemal Paşa'nın ordusu düşmanı uğruna
Pişman eti anasından doğduğuna.
Çevirdi Sakarya, çevirdi süvariler,
Veryansın etti topçu,
Veryansın etti piyadeler.


Kattı Kemal Paşa'nın ordusu, sürdü gitti,
Yetiştikçe vurdu düşmana.
Hayın düşman sarhoş gibi sallana sallana
On beş günde İzmir'i dar buldu,
Ölen kurtuldu, sağ kalan teslim oldu.


Kaçtı gemiler.
Alnı sargılı, kolu sargılı, boynu sargılı,
Ahmet'ler, Bekir'ler, Ali'ler,
Mahmut'lar, Kâzım'lar, İsmail'ler
Peşlerinden yettiler,
Diz çöküp Kordonboyu'na
Ta yürekten çekip tetiği
Gemilere yaylım ateş ettiler.


Bu ne inançtı ki, Gazi Paşa!
Atının teri kurumadan
Sürüp gittin yeni yeni savaşların peşinde.


Sana borçluyuz ta derinden
Çünkü yurdumuzu sen kurtardın
Hasta, yorgun düşmüştük
Yaralarımızı iyice sardın ..


Yiğittin, inanç doluydun, yapıcıydın
Sanatkardın, denizler kadar engin
Kimsenin görmediğini görürdü
Sevgiyle bakan gözlerin ..


Dedin ki: Bu millet, bu büyük millet
Yüzyıllar boyu geri kalmış
Bu yurt, bu güzel yurt, bizim yurdumuz
Her yanından yaralar almış ..


Dedin ki: Bir güzel savaşmalı
Kurmak için yeniden
Bilgiyle, inançla, coşkunlukla
"Öğün, çalış, güven" ..


Sana borçluyuz ta derinden
Işığısın bu yurdun
Dilimizi, ulusallığımızı öğrettin bize
Çünkü cumhuriyetimizi sen kurdun ..


Hürriyeti sen yaydın içimize
Halkçıyız dedin halk içinden
İnançta hür yetiştirdin bizi
Borçluyuz sana ta derinden ..


Devrimlerle yüceltti, çok yüceltti
Bu milleti temiz ellerin
Sana borçluyuz ta derinden
En büyüğü Mustafa Kemal'lerin...



MUSTAFA KEMAL'İN KAĞNISI



Yediyordu Elif kağnısını,
Kara geceden geceden.
Sankim elif elif uzuyordu, inceliyordu,
Uzak cephelerin acısıydı gıcırtılar,
İnliyordu dağın ardı, yasla,
Her bir heceden heceden.

Mustafa Kemal'in kağnısı derdi, kağnısına
Mermi taşırdı öteye, dağ taş aşardı.
Çabuk giderdi, çok götürürdü Elifçik,
Nam salmıştı asker içinde.
Bu kez yine herkesten evvel almıştı yükünü,
Doğrulmuştu yola önceden önceden.
Öküzleriyle kardeş gibiydi Elif,
Yemezdi, içmezdi, yemeden içmeden onlar,
Kocabaş, çok ihtiyardı, çok zayıftı,
Mahzundu bütün bütün Sarıkız, yanı sıra,
Gecenin ulu ağırlığına karşı,
Hafifletir, inceden inceden.
İriydi Elif, kuvvetliydi kağnı başında
Elma elmaydı yanakları üzüm üzümdü gözleri,
Kınalı ellerinden rüzgâr geçerdi, daim;
Toprak gülümserdi çarıklı ayaklarına.
Alını yeşilini kapmıştı, geçirmişti,
Niceden, niceden.
Durdu birdenbire Kocabaş, ova bayır durdu,
Nazar mı değdi göklerden, ne?
Dah etti, yok. Dahha dedi, gitmez,
Ta gerilerden başka kağnılar yetişti geçti gacır gucur
Nasıl dururdu Mustafa Kemal'in kağnısı.
Kahroldu Elifçik, düşünceden düşünceden
Aman Kocabaş, ayağını öpeyim Kocabaş,
Vur beni, öldür beni, koma yollarda beni.
Geçer götürür ana, çocuk, mermisini askerciğin,
Koma yollarda beni, kulun köpeğin olayım.
Bak hele üzerinden ses seda uzaklaşır,
Düşerim gerilere, iyceden iyceden.

Kocabaş yığıldı çamura,
Büyüdü gözleri, büyüdü yürek kadar,
Örtüldü gözleri örtüldü hep.
Kalır mı Mustafa Kemal'in kağnısı, bacım,
Kocabaşın yerine koştu kendini Elifçik,
Yürüdü düşman üstüne, yüceden yüceden.
                                                   
                                                             Fazıl Hüsnü DAĞLARCA



Biz burdayız-Atam

Astım resmini duvarlara
İnat olsun diye günah sayanlara
Yazdım Nutk'unu sayfalara
Okudum hece hece çocuklara
'Mustafa Kemal' dedim
'Cumhuriyet' dedim
'Laik Türkiye' dedim
Anlattım dilim döndüğünce
Savaş verdim yıllarca
İkiyüzlülerin ortasında
Seni anlattım yavrularıma
Türküler dinledim
Uyduruk ilâhilere inatla
Türkçe yazdım, Türkçe okudum
Hurafeleri ittim, aldanmadım
Allah ile aldatanlara
Kaynağından öğrendim dîni
Bir fazla sarıldım Kuran'a
Kızdım, karşı çıktım
Seninle İslâm,ı bağdaştırmayanlara
Barışıktı oysa iki Mustafa
Birisi Sen, Mustafa Kemal
Birisi Muhammed Mustafa
Okullara koştum bayramlarda
Bakıp bakıp ağladım
Seni anlatmaya çalışan çocuklara
Adından bile rahatsız olanlar vardı
Üzüldüm, hırslandım, çöktüm
İsyân ettim riyakârlara
Anladım ki, bırakılmaz
Bu ülkenin geleceği onlara
Ben burdayım Atam
Ölmedim yaşıyorum halâ
Çocuklar doğurdum
Senin Cumhuriyet'ine
Biz burdayız
Senin çocukların burdalar
Bırakmayacağız
Bir karışına bile kıyamadığın
Talanlara uğrayan bu ülkeyi
Teslim etmeyeceğiz Haçlılara
Hesap Günü yaklaşıyor
Biz hep burda olacağız
Canla, başla, heyecanla
Sen rahat uyu diye
Şehitlerimiz haklarını helâl etsin
Çocuklarımız küfretmesinler diye
Biz burdayız! ...

Ayşe Adlım



10 Kasım Sabahı



Sirenler çaldı saat tam dokuzu beş geçe
Yüreklerde yankılar geçmişi bağlıyordu
Ata'mızın yokluğu kalpleri dağlıyordu
Altmış beş yıl sonunda ne ektik ki ne biçe
Bu On Kasım sabakı ATATÜRK ağlıyordu...

Her çocuk okulunda andımızı okudu
Türküm doğruyum...yasam! İlkelerle dokudu
Atam Cumhuriyetin zafer tacını koydu
Devralınan umuda verilen söz bu muydu
Bu On Kasım sabahı ATATÜRK ağlıyordu...

Ata'nın devrimleri sanki önem yitirdi
Bu gaflet uykuları neler aldı götürdü
Dünde atılan çarsaf bugün türban getirdi
Cehaletin paydası huzuru da bitirdi
Bu On kasım sabahı ATATÜRK ağlıyordu...

Cumhuriyet kutlandı coşkularla elele
Nerde eski balolar, resepsiyonlar söyle
Bu içte huzursuzluk sorgulansın bir hele
Tek soluk olamadık seksen yıl geçti böyle
Bu On kasım sabahı ATATÜRK ağlıyordu...

Artık bazı şeylere azimle dur diyelim
Bizi yıkan güçlere ihtimal vermeyelim
Medeniyet yolunda mücadele edelim
Her karış toprağımız kıymetini bilelim
Yarınlar bizi bekler hep beraber GÜLELİM

Gülşen Şenderin


Atamızın en sevdiği türkü

Bülbülüm alten kafeste -aman-
Öter aheste aheste
Ötme bülbül yarim hasta -aman-
Ah neyleyim şu gönlüme
Hasret kaldım sevdiğime

Ben sana aldanamam yarim
Ben sana dayanamam

Bülbülleri hara basın -aman-
Aşıkları yar ağlatır
Ben feleğe neylemişim -aman-
Beni her bahar ağlatır

Ben sana aldanamam yarim
Ben sana dayanamam



#2 - Kasım 20 2006, 17:16:24

Sweetcino

Atatürk'ü Duymak

Ulu rüzgarlar esmedikçe
Yaşamak uyumak gibi.
Kişi ne zaman dinç
Dalgalanırsa bayrak bayrak gibi.

Ne var şu dünyada ekmekten daha aziz?
Sürdüğün tarlalara sevginle serpildik,
Ekmek olmak icin önce
Buğday olmak gibi.

Silinir sözlüklerden sen hatıra geldikçe
Cılız sözler: usanmak, yorulmak, durmak gibi.
Kuvvettir yaptıkların her yeni yetişene,
Bir ışık-kaynak gibi.

En yakınlar zamanla fersahlarca uzak gibi;
Bir sen varsın kalacak, bir sen ölümsüz
Daha da yakınsın, daha da sıcak.
Bıraktığın toprak gibi.

Kaç Türk var şu dünyada, bir o kadar susuz:
Hepsinin gönlünde sen, bir pınar bulmak gibi.
Ancak senin havanda sağlıklar, esenlikler;
Olmaya devlet cihanda Atatürk'ü duymak gibi.

Behçet Necatigil



AĞLAYALIM ATATÜRK'E

Ağlayalım Atatürk'e
Bütün dünya kan ağladı
Süleyman olmuştu mülke
Geldi ecel, can ağladı


Doğu batı cenup şimal
Aman tanrı bu nasıl hal
Atatürk'e erdi zeval
Memur mebusan ağladı


Atatürk'ün eserleri
Söyleyecek bundan geri
Bütün dünyanın her yeri
Ah çekti, vatan ağladı


Fabrikalar icat etti
Atalığın ispat etti
Varlığın Türke terketti
Döndü çarh devran ağladı


Bu ne kuvvet, bu ne kudret
Var idi bunda bir hikmet
Bütün Türkler İnön'İsmet
Gözlerimiz kan ağladı


Tren hattı tayyareler
Tükler giydi hep kareler
Semerkantla Buharalar
İşitti her yan ağladı


Siz sağ olun Türk gençleri
Çalışanlar kalmaz geri
Mareşalin askerleri
Ordular tümen ağladı


Zannetme ağlayan gülmez
Aslan yatağı boş kalmaz
Yalnız gidenler gelmez
Her gelen insan ağladı


Uzatma Veysel bu sözü
Dayanmaz herkesin özü
Koruyalım yurdumuzu
Dost değil, düşman ağladı


Aşık Veysel



BEN MUSTAFA KEMAL´İM

Ben Mustafa Kemal´im,
Çağın gerisinde kaldıysa düşüncelerim,
Hala en hakiki mürşit değilse ilim,
Kurusun damağım dilim,
Özür dilerim,

Unutun tüm dediklerimi
Yıkın diktiğiniz heykellerimi..

Özgürlük hala
En yüce değer
Değilse eğer,
Pırangalı kalsın diyorsanız köleler,

Unutun tüm dediklerimi
Yıkın diktiğiniz heykellerimi..

Yoksa çağdaş medeniyetin bir anlamı,
Ortaçağa taşımak istiyorsanız zamanı,
Baş tacı edebiliyorsanız
Sanatın içine tüküren adamı,

Unutun tüm dediklerimi
Yıkın diktiğiniz heykellerimi..


Yetmediyse acısı şiddetin, savaşın,
Anlamı kalmadıysa
Yurtta sulh dünyada barışın,
Eğer varsa ödülü
Silahlanmayla yarışın,


Unutun tüm dediklerimi
Yıkın diktiğiniz heykellerimi..

Özlediyseniz fesi peçeyi,
Aydınlığa yeğliyorsanız kara geceyi,
Hala medet umuyorsanız
Şıhtan, şeyhten, dervişten
Şifa buluyorsanız
Muskadan, üfürükçüden


Unutun tüm dediklerimi
Yıkın diktiğiniz heykellerimi..


Eşit olmasın diyorsanız
Kadınla erkek,
Kara çarşafa girsin diyorsanız
Yobazın gazabından ürkerek,
Diyorsanız ki okumasın
Kadınımız kızımız
Budur bizim alın yazımız,


Unutun tüm dediklerimi
Yıkın diktiğiniz heykellerimi..


Fazla geldiyse size
Hürriyet, Cumhuriyet,
Özlemini çekiyorsanız
Saltanatın, sultanın,
Hala önemini anlamadıysanız
Millet olmanın,
Kul olun ümmet kalın,

Fetvasını bekleyin şeyhülislamın.
Unutun tüm dediklerimi
Yıkın diktiğiniz heykellerimi...

Şair: Süleyman Apaydın



 Mustafa Kemal


Dağ başını efkâr almış
Gümüş dere durmaz ağlar
Gözyaşından kana kesmiş gözlerim
Ben ağlarım çayır ağlar çimen ağlar
Ağlar ağlar cihan ağlar
Mızıkalar iniler ırlam ırlam dövülür
Altmış üç ilimiz altmış üç yetim
Yıllar gelir geçer kuşlar gelir geçer
Her geçen seni bizden parça parça götürür
Mustafa'm Mustafa Kemal'im


Diz dövdüm şavkı aktı Sakarya'nın suyuna
Sakarya'nın suları nâmın söyleşir
Hemşehrim Sakarya öksüz sakarya
Ankara'dan uçan kuşlar
Kemal'im der günler günü çağrışır
Kahrolur bulutlara karışır
Gök bulut yaşmak bulut
Uca dağlar dev boyunlu morca dağlar
Divan durmuş bekleşir
Mustafa'm Mustafa Kemal'im


Nasıl böyle varıp geldin hoşgeldin
Çıngı kaymış yalazlanmış gözlerin
Şol yüzünde güneş südü sıcaklık
Ellerinden öperim mustafa kemal
Senin dalın yaprağın biz senin fidanların
Biz bunları yapmadık
Sen elbette bilirsin bilirsin mustafa kemal
Elsiz ayaksız bir yeşil yılan
Yaptıklarını yıkıyorlar Mustafa Kemal
Hani bir vakitler Kubilay'ı kestiler
Çün buyurdun kesenleri astılar
Sen uyudun,asılanlar dirildi
Mustafa'm Mustafa Kemal'im

Karalar kuşanmış Karadeniz akmam diyor
Dokunmayın ağlamaktan bıkmam diyor
Bu gece kıyamet gecesi
Bu vapur Bandırma vapuru
Yattığı yer nur olsun Mustafa Kemel
B en ölümden korkmam diyor.
Korkmam diyen dilleri toz oldu,toprak oldu
Değirmen döndü dolandı yıllar oldu
Bir kusur işledik,bağışlar mı kim bilir?
O.bize öğretmedi kazan kaldırmasını
Günahı,vebali öğretenin boynuna
Erdirip,oldurana ana avrat sövmesini
Yüreğim kırıldı,kanım kurudu
Var git Karadeniz,var git başımdan
Mızıka çalındı düğün mü sandın;
Bir yol koyup gideni gelir mi sandın?
Mustafa’m Mustafa Kemal’im.

Ankara’nın taşına bak!
Tut ki baktım.
Uzar gider efkarım,
Çayır ağlar,çimen ağlar,ben ağlarım
Gözlerimin yaşına bak
Ankara Kalesinde Rasattepe’de
Bir akça şahan gezer,dolanır durur,
Yaşın yaşın mezarını aranır,
Şu dünyanın işine bak.
Mustafa’m Mustafa Kemal’im.
 
                                              ATİLLA İLHAN



MUSTAFA KEMAL SESLENSE

Yüzyıllar öncesinden
Yüzyıllar sonrasından sesleniyorum size
Ben Mustafa Kemal' im heyy...
Ben Mustafa Kemal' im
Büyük büyük denizlerim vardır benim
Hürriyeti içmiş dalgalarım,
Hürriyetle kabarmış dalgalarım vardır benim
Ulusumun yanında sevincim
Ben Mustafa Kemal' im heyy...
Karanlığı deler gözlerim
Dalgalara binip gelmiş kahraman,
Gökçe gözlerine türküler yaktığımız...
Hani bir güneş doğmuştu ya Samsun' dan İşte benim...
Ben... Mustafa Kemal...
Ölmek yaşamaktır vatan uğrunda
Deyip, öyle girdim savaşa
Komut verdim
Şahlandı cümle vatan
Boğdum kör talihi zindanında.
Bahtı gülen anaları yurdumun
Gökleri, dağları, denizleri
Yarınları, güvenipte uyuduğum
Aslan yeleni ışığı sınırlarımın Mehmetleri
Tutun ellerinizden yüreklerinizden
Sevgilerinizle beni yıkayın.
Yüzyıllar öncesinden
Yüzyıllar sonrasından gelir sesim
Sevdim
Bir tanem
                                                  BEHÇET KEMAL ÇAĞLAR
#3 - Kasım 20 2006, 17:30:39
« Son Düzenleme: Kasım 20 2006, 17:32:09 Gönderen: Sweetcino »

saoL paylaştıın içiN Mahzuni niN şiiRi çok güzeL  :öff
#4 - Aralık 22 2006, 12:41:28
Piyasadaki tek adam gibi adam, maymun Çarli'ydi...

eslem

Hala önemini anlamadıysanız
Millet olmanın,
Kul olun ümmet kalın,

ne yanlış bi tabir..kuluz da ümmetiz de..bu toprağın evladıyız da..bu hep böyle kalacak
#5 - Aralık 23 2006, 23:13:38

Üye:

0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.