Böyle mi olmalıydı sevgili?
Bu gözler böyle ağlamalı mıydı ardından ?
Öyle ya… gitmen gerekliydi ve gittin.
İnan bana Gül kokulum, çok ayıp ettin.
Seni bu kadar özlemek kolay mı sanıyorsun ?
Yok yok… ben bu kadar acıyla yaşayamam.
Ardın sıra gelmeliyim.
Seni gittiğin o yerlerde de sevmeliyim,
Bu sana yazdığım son şiirim artık…
Son mısralar dökülüyor senden sonra.
Adınla başlayan bir ızdırabım daha olmayacak.
Ne bir göz yaşı ne bir ah…
Sanma seni sevmiyorum,
Sanma sanadır, bu sitem bu eyvah.
Ne kadar uzak olursan ol, gönlüm senden yanadır.
Ne bir acı ne bir ölüm,
Beni tek sensizlik kanatır.
Tesellim hayalin, mutluluğumsa anıların.
Şimdi sen o kara toprakların kollarındasın.
Ne kadar uzakta olsan da, olmadığın kadar yanımdasın
Yinede teselli değil bunlar sensizliğime.
Tıpkı o içli şarkıda anlattığı gibi.
Şimdi uzaklardasın… hayallerdesin… rüyalardasın…
