Bir Müslüman ile bir ateist tartışırlar, ateist, Allah'ı görmediği için inanmadığını söyler. Müslüman, örnekler verir ama bir türlü kabul ettiremez. Biraz zaman geçtikten sonra ateiste "Sen şerefs*z, namuss*z, hayasızsın" der. Ateist çok sinirlenir, hemen polis çağırır ve şikayette bulunur. Müslüman olan inkar etmez ve "Evet, söyledim." der. Mahkemeye çıkarılırlar ve ateist "Bu adam bana hakaret etti, şikayetçiyim" der. Hakim Müslüman'a sorar: "Hakaret ettin mi?" "Evet, ettim." der. "Ne dedin?" diye sorar. "Sen şerefs*z, namuss*z, hayasızsın dedim." der. Hakim şaşırır, neden böyle bir şey söylediğini sorar. O da, "Bana Allah'ı görmediği için O'na inanmadığını söyledi, ben de o zaman Sen şerefs*z, namuss*z, hayasızsın dedim. Çünkü şeref, namus ve haya da görünmez kavramlardır. Görmediği bir şeye inanmayan adam bunlara da inanmaz ve sahip olmaz" der. Ateist duydukları karşısında şaşkına döner ve der ki: "Şimdiye kadar bir çok kişiyle tartıştım, hatta çoğunun da ayağını kaydırdım ama ilk kez bana hakaret ederek beni mağlup eden kişi sensin." der ve iman eder.
(Gerçekten yaşanmış bir olaydır.)