cern deneyine neden çağırılmadığını merak eden insan. o kadar olağanüstü tespitler, yorumlar, zekam, görüşlerim? hani? niye çağırmadılar? şu an o deney başarılı bir şekilde ilerlemiyorsa nedeni budur, orada bulunmamamdır.
en çok neyi merak ediyorum biliyor musunuz? benden başka düşünmeye yarayan beyinleri. onların düşünme şeklini, olaya bakış tarzlarını falan. çok garip geliyor bana insanlar. onları izlemeyi seviyorum ben. bir olayı kavrama anı olur ya insanın, hani bir tespiti ya da herhangi bir olayı filtreden geçirdiği esnada izlemeyi severim. derim, bakalım ne tepki verecek? nasıl bir bakış açısıyla yaklaşacak konuya. hatta düşünürüm, kesin böyle bakıyor bu konuya diye. sonra onu dinlerim. okurum o insanı. nasıl bir kişiliğe sahip çözmeye çalışırım. ondan sonra başlar benim ikili ilişkilerim. herkesi almam hayatıma. herkesi buna layık görmem çünkü... çünkü değiller. çoğu insan boş. bomboş. sadece yaşıyor. onun tek asli görevi doğumundan ölüme kadar yaşamakmış gibi davranıyorlar. sevmiyorum öylesini. hiçbir şey yapamıyorsa en azından düşünmeli. okumalı.
sonra bir de onlara şunun için hayret ediyorum. beni, kendileri gibi düşünmeye zorlayanlar var. neden böyle düşünmüyorsun? böyle düşünmen gerekli, çünkü ben öyle düşünüyorum diyen. çünkü bana bu mantıklı geliyor diyen. ahahaha! bunlar zaten ayrı bir alem. ama akıl sır erdiremiyorum size, gerçekten. ne ben sizin gibi düşünmek zorundayım, ne de siz beni görüşlerimden ötürü sevmek zorundasınız. zorunda değilsiniz? basit değil mi bunu kavramak? bazılarından farklı düşünüyor olmam ve bunun üzerine sizin beni sevmek zorunda olmamanız? olmayacak olmanız? beni herkes okusun, herkes dinlesin derdinde değilim. asla da olmadım. fikirlerimi eleştirenlere saygım sonsuz. ama sen böyle düşüneceksin şeklinde diktatörcülük oynayanlara kafam girsin. kimse beni sevmek zorunda değil! çok basit lan bu. bunu kavramak basit. değilsin. zorunda değilsin. beni sevmeme hakkın var. benim gibi düşünmeme hakkın var. aynı şekil de ben de, ben de kimseyi sevmek zorunda değilim ki onun için çatır çatır eleştirebiliyorum. ama sen bunu yapmıyorsun, sen sadece ilerliyorsun. yoluna çıkan dinsiz oluyor, gözü dönmüş oluyor...
herkese göre kendimi ayarladığımı düşünsenize. her eleştirene kulak asıp ona göre kendimi yönlendirdiğimi. birisi şunu dedi hemen açıklamasını yapim, birisi şu huyumu sevmedi hemen aslında öyle olmadığını anlatayım falan filan fiso... ee nerde kaldı benim kişiliğim? haklarım? savunmalarım? kendim yönlendiremiyeceksem bu beyni, niye bende var? sizin istediğiniz gibi düşünecekse bu beyin, niye ben taşıyorum? alın sizin olsun lan...
