İhanet Bilememecesi
Yalanlarını kana kana içiyor dudaklarım. Boş kadehimi ihanetine kaldırıyorum.
-Şerefe ey aşk!
Kahkahalarımı duyuyor musun? Çınlıyor mu o çok sevdiğin sesim, kulaklarında? Duymak istemiyorsun artık değil mi? Ama lütfen vicdanının frekanslarıyla oynama artık,,diyeceklerim var!
Bak,bir bilememece takıldı aklıma. İçinde senin,benim ve bir de meçhul bir o'nun bulunduğu bilememece.
Ortada soru yok daha.
Ortada bilmece namına sen,ben ve her şeyden habersiz bir o var.
Hani sorduğumda ''Söylesem,tanıyacak mısın sanki?'' dediğin bir o..
Neyse sorun o değil.
Asıl sorun,
Bu bilememecede sen kim,ben kim?
Biz nerede hani biz? O'nda mı bizi, yoksa biz'de mi unuttun o'nu?
Sustum tamam.
Tamam,dönebilirsin şimdi düzenbaz hayatına.
Sarabilirsin onu şimdi,içinde kor olan aşkımla.
Gözlerinde biriktirdiğin ben'le haykırabilirsin yalan sevgini ona.
İsmimi bile verebilirsin çocuğuna.
Naparsan yap artık.
Ama yalvarıyorum oynama vicdanının frekansıylarıyla bir daha!