elleh. böyle tatlısını görmemiştim ben manisa'da, böylesini görmemiştim. yyyep, buluştuk sonunda Duygu'yla, bayramın son günü. kendisi benim geç kalışıma, dalgınlığıma, dikkatsizliğime dayanabilen iletişim kurduğum ilk kişi olmakta. çoçoçoçok sevdim, daha da çok sevdim, yüzüne baktıkça yiyesim geldi, gözüne baktıkça da utandım, eheh. waffle yerine onu da yiyebilirdim aslında. onun benim hakkımdaki düşüncelerini bilmiyorum ama daha yakın olmalıyız, daha yakıın. bir de gidecek seneye ama şimdi oldu mu bu? zaten görüşemiyoruz dershanelerden, neyse efendim böyle bir gün garip* şeyler yapmaya kalkışırsam, onun da uygun zamanı olursa bu kızı çağırayım yanıma artık. *-*
*evdençıkokuldançıkdershanedençıkev dışındağ.
fazla abartanlardan değilim gerçi ya sanki ben de hiç gezmiyormuşum bütün gün inekliyormuşum gibi, neyse, konumuz Duygu; yiriiim.