Alternatifim Cafe

Dinimizde Olmayan Bizimle Olamaz

Discussion started on Dinî Hikâyeler

Yeni!
Bedir Harbi öncesiydi. Server-i Kâinat sallallahu aleyhi ve sellem Efendimiz, kahraman ashabı radiyallahu anhüm ile Bedir'e yaklaşıyorlardı. Bir ara Medineli müşriklerden Hubeyb bin Yesaf ile Kays bin Muharris'i "İslâm Ordusunun" arasında gördüler. Hubeyb'in başında demir tolgası olduğu halde, O'nu tanıdılar ve Said bin Muaz radıyallahu anha:

"— Bu, Hubeyb değil midir?" diye sordular. O da:

"— Evet, ya Rasûlallah." dedi.

Hubeyb, harp sanatını bilen yiğit bir pehlivandı. Hubeyb ile Kays, Rasûlullah aleyhisselâmın huzuruna getirildiler. Efendimiz sallallahu aleyhi ve sellem onlara:

"— Siz, bizimle niçin geliyorsunuz?!" diye sual buyurunca; onlar:

"— Sen (soyca) bizim kardeşimizsin (Amine Hâtun'un oğlusun) ve (üstelik) komşumuzsun. Biz de kavmimizle birlikte, ganîmet toplamak için geliyoruz." dediler.

Efendimiz aleyhisselâm Hubeyb'e:

"— Sen, Allah Teâlâ'ya ve Rasûl’üne imân ettin mi?" buyurunca,

Hubeyb:

"— Hayır!" dedi. Rasûlullah aleyhisselâm:

«— Öyle ise geri dön! Bizim dinimizde olmayan, bizimle beraber olamaz!" buyurdu.

Hubeyb:

"— Benim yiğitliğimi, kahramanlığımı ve düşmanın bağrında yaralar açan bir pehlivan olduğumu herkes bilir. Ganîmet için, Senin yanında, düşmanına karşı savaşırım." dedi. Aleyhisselâm Efendimiz, O'nun yardımını kabul buyurmadılar.

Bir müddet daha gidince; Hubeyb, isteğini tekrarladı. Tekrar kendisine, müslüman olmadıkça, arzusunun yerine gelmeyeceği ve yardımının kabul olunmayacağı bildirildi. Revha Mevkiine gelindiğinde Hubeyb, tekrar Rasûlullah aleyhisselâmın huzurlarına gelerek:

"— Ya Rasûlallah! Allah'ın âlemlerin Rabbi olduğuna ve Senin peygamberliğine imân ettim; inandım" deyince, Server-i Kâinat Efendimiz sallallahu aleyhi ve sellem çok sevindiler. Kays da Medine'ye döndükten sonra imân ile şereflenerek, müslüman oldu radiyallahu anhüm.

#1 - Mayıs 17 2006, 18:09:17
« Son Düzenleme: Mayıs 22 2006, 01:31:22 Gönderen: CaNaN »
İki sevgiyle Seni sevdm: Biri nimetinden dolayı;  Diğeri aşkın Sana yakışmasından dolayı.
     Nimetinden dolayı Sana aşıkolmaklığım;  Seni zikretmemin ğayrinden alıkoymasından dolayı.
     Sana yakışan sevgiye gelince ben; Seni görünceye kadar engelleri açtığından dolayı.
     Ondanda bundanda bana övgü hiç!   Lakin üstün övgüye Sen layık olduğundan dolayı..
                            (Râbiat-ül Adeviyye) :agla   :pes

Üye:

0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.