Hz. Muhammed(s.a.v.) nasıl namaz kılardı?
Hz. Peygamber(s.a.v.) ne cennet arzusu, ne cehennem korkusuyla gözyaşı döküyordu. O sadece Rabbine daha yakın olup, O'nun sevgisine lâyık olma emeliyle ibadetlerini yerine getiriyordu. O'nun namazının bakın ne gibi manevi anlamları vardı?
HZ. PEYGAMBERİN(s.a.v.) NAMAZININ MANEVÎ ANLAMLARI
Hz. Peygamberin(s.a.v.) ibadet hayatı, ilâhî aşk ve muhabbetin en üst düzeyde yaşandığı bir dünyadır. Resulüllah, her an Rabbine dua eden, yalvaran, ağlayan, Rabbini anan, şükreden, O'na tevbe eden; secde ve rükûda Rabbinden ayrılmamayı dileyen bir peygamberdir.
ALLAH’A DAHA YAKIN OLMAYI İSTERDİ
Atâ, Hz. Peygamberin(s.a.v.) ibadet hayatının manevî yönleri hususunda bize şu bilgileri naklediyor: "Ubeyd bin Umeyr ile Hz. Aişe'nin yanına gitmiştim. Hz. Aişe'ye, 'Bize Resulüllah'ta gördüğün en ilgi çekici şeyin ne olduğunu anlatır mısın?' dedim. Hz. Aişe ağlamaya başladı ve şöyle dedi: 'Onun hangi hâli ilgi çekici değil ki? Bir gece bana gelmiş, benimle yatağa girmiş, cildim cildine değmiş, sonra bana, 'Ey Ebu Bekir'in kızı! Beni bırak da Rabbîme ibadet edeyim.' demişti. 'Şüphesiz ki bana yakın olmanı arzu ederim' dedim ve kendisine müsaade ettim. Yataktan kalktı, su kırbasının yanına gitti. Abdest aldı, abdest uzuvlarını bol su ile yıkadı, sonra namaz kılmaya başladı. Biraz sonra ağlamaya başladı. O kadar ki, gözünden dökülen damlalar göğsünü ıslatmıştı. Sonra rükûya vardı, rükû hâlindeyken de ağlamaya devam etti. Sonra başını kaldırdı; yine ağladı, ağlaya ağlaya secdeye indi. Secdeden başını kaldırdı. Bilal sabah ezanını okumak için gelene kadar ağladı. Dedim ki: 'Ya Rcsulüllah, seni bu derece ağlatan şey nedir, Allah senin geçmiş gelecek bütün günahlarını affetmedi mi?' Şöyle buyurdu: 'Allah'a çok şükreden bir kul olmayayım mı?'"
Bu örnekte de görüldüğü üzere Hz. Peygamber ne cennet arzusu, ne cehennem korkusuyla gözyaşı döküyordu. O sadece Rabbine daha yakın olup, O'nun sevgisine lâyık olma emeliyle ibadetlerini yerine getiriyordu.
