Good Bye Lenin!
e tabii normal olarak huzursuz dakikalar geçirdim bu filmi izlerken. ama sonlara doğru annenin de yardımıyla huzuru hissetmeyi başardım. (filmde huzur önemli benim için, anlatılanlar değil, he he) bir de şu baba meselesi yok mu, gözümü yaşartıp durdu. filmi araştırmadan izlediğim için fimdeki müziklerde kimlerin emeği geçtiğini bilmeden izlerim, tahmin etmek daha eğlenceli. ve evet, duyunca hemen Yann Tiersen dedim. belli ediyor kendini fazlasıyla. anne bana keman alır mısın artık? neyse, bir bölüm var bir bölüm, orada kopuyorsunuz hayattan çok farklı şeyler hissediliyor, anlatılamaz şeyler. fazla etkileyici bir bölüm işte. izlerken anlayacaksınız neresinden bahsettiğimi, belki de yanlış anlarsınız o zaman heykel diyeyim, anlarsınız.
ha, tavsiye ediyorum, evet. hatta sırf müzikleri için bile izlenmeye değer, aldığı ödülleri, size verdiklerini boş verin. pıkıkı.
of o heykel.
düzelt: bahsetmiyorum ben anlatılanlardan, hissettirdiklerinden bahsediyorum. hiçbir bilginiz olmadan izleyin işte. okumayın hakkındaki yorumları be ya.