Sana söyleyemediklerimi
Şiirlerle anlatmak istedim
Beceremedim
Hep bir şeyler alı koydu hislerimi
Sevgi nedir
Nasıl bir olgudur
Bilemedim
Yalnızlığım kardeş oldu düşlerimle
Kayboldum en düz yollarda
Her seferinde
Bulurum sandım umutlarımı
Yanıldım
Sana olan hasretimi
Rüzgarlara anlatmaya çalıştım
Seni bana getirsinler diye
Ne yazık ki olmadı
Yapamadım
Kelimelerim kum taneleri gibi
Kayıp gitti parmaklarımın arasından
Düğümlendi boğazımda
Kalbimin sesi
Konuşamadım
Ağlamak istedim
Kaderime isyan edercesine
Gözyaşım bile kalmadı
Yüreğine damlayacak
Sahte gülüşlerin
Arkasına gizlendim
Acılarımı dindirmek için
Umutsuz gecelerim
Uzandı hep bölük börçük uykulara
Hep yanımda olmanı diledim
Kollarım sararken boşlukları
Aklımda sen vardın
Bir türlü şekillenmeyen
Gizli bir sırdın sanki
Düşlerime hapsedilen
Korktum devamlı
Sevip sevilmemekten
Daha kendimi bile özümseyememişken
Şimdilerde ise boş günlerim
Şarkılarla hüzünlü satırlarla doluyor
Artık ne kadar istesem de
Seni sevemem
Bir daha sevmek kaderimse eğer
Bu yüreği başkasına veremem
İnan
Sensizliği sevemedim
Ölene dek te sevemeyeceğim
Ben...
