özellikle ''ya şu benim kestiğim çocuğa asılan kızdan nefretttt ediooruum.'' ve türevlerini diyenler, okuyun bunu bebeklerim.
tahmin ettiğiniz gibi bi anneannem.
şimdi şunu yazıp gideyim artık; hangi anneanne kızını okuyor diye her gün döver, üniversiteyi okumasın diye para vermez, ve kızının hem evde hem ev dışında hem de okul için çalışmasına bir de gençken bile dayak yemesine izin verir de dayağı da kendi atar ha hacılar?
daha bitmediiii. bunları kızına yaşattıktan sonra bir dönem var, kızı öğretmen oluyor o dönemi atlıyorum, çünkü kimselerin duymaması gereken dönem. arada alengirli olaylar var şimdi. annem bu arada akıl sağlığını yitiriyor falan. neyse işte sonra bu annemin kız çocuğu oluyor, iki yıl geçmeden eşinin ikinci bir bebek olduğunu anlayınca ağır gelip kızını tek başına büyütmeye başlıyor. evi geçindiren de o, kızına bakan da. işte burada anneanne devreye giriyor, evsiz bırakıyor bu iki bayanı, torunumu bakacağım deyip, annesinden para istiyor. ev veriyor ve kira alıyor. her daim bir bo'kluk çıkarıp her görüşmemizde ağzımıza sıçıyor. gel de nefret etme.
Allah'ım hayır anneannemi de alma dünyadan yoksa alzaymır dedem bizimle yaşamak zorunda kalır, ikisi beraber mümkün ise.
hadi kadın de git başımdan emi. ben size ne yaptım da beni özlemiyorsunuz deme emi. aaaaaaaaaagh nasıl sinirliyim. ben bu siniri 4 - 5 yıldır çekiyorum. e çocukken de çok şey yaşadım da o zaman gizildi hayat benim için. neyse, sağolun dinlediğiniz için. rahatlamadım ama belki de size şükür ettirmişimdir halinize. ya da herkesin derdi var yea, takmamalıyım bu kadar dedirtmişimdir. daha beterleri de vardır tabii, ama bunlar bana yetiyor. öpüldünüz.