Dayakta attım, dayakta yedim. Burada neden yalan söyleyeyim ki, dürüst olmak lazım. Hayat müşterek, yersinde atarsında... =) Burada sadece attım diyen "babayiğit"lere inanmamaktayım elbet...
Kavga kaçınılmaz olduğunda, yememek için atmaya çalışacaksın elbet... =)
Aslında dayak atmak kadar, dayak yemekte zevklidir... Ellerin titrerken sıcak bir sıvı hissedersin... acayip adrenalin salgılarsın.
Dayak yemeyen biri dayak atmayı çözmüş biri değildir. =) Dayak yedikçe, kavgadan tırsmaz daha cüretkar olursun... O yüzden bırakın ilk önce biri dağıtsın ağzınızı, yüzünüzü... =)
Acıya karşı duyarsızlık arttıkça başkasının acı çekmesini de umursamaz hale gelirsiniz, bir insanın hissedebileceği en yoğun duygu olan acıyı sonuna kadar tatmış olursunuz...
İşte bunu seviyorum...