Seref örnegi icin:
Bence seref icin savasmak senin serefsiz oldugunu ifade etmez, insan sahip oldugu birseyi kaybetmemek icin de savasir, hatta onun icin daha hic sahip olmadigi birsey icin oldugundan cok fazla savasabilir... Bazen kazanmadan savasmak bile seref demektir, sadece kazanmak degil... Alman'lar savasmasalarmis sereflerini zaten bastan kaybederlermis, ama onlar icin cok önemli olan sereflerini kaybedetmemek icin savasmalari sereflerini hicbir zaman kaybetmeyeceklerini ifade eder bence, cünkü onun icin ellerinden geleni yapiyorlar...
Genel olarak benim düsüncem:
Insanlarin sahip olmadiklari seyleri istedigi dogru.
Baska insanlarin sahip olduklari seyler daha güzel gelir insana genelde.
Ama bunun sinirini bilmek lazim, yani kiskanclik derecesine getirmemek lazimdir... Eger kendi sahip oldugun seylere Sükretmeyi unutursan, sadece diger insanlarin sahip oldugu seyler senin ilgini cekerse hic mutlu olamazsin. Cünkü onlarin sahip oldugu herhangibirseye sen de bir gün sahip oldugun zaman o esyanin senin icin cazipligi, heyecani gider ve yine önceki gibi mutsuz olursun. Yada o kisi daha da güzel birsey alir ve senin gözün tekrar onun malina gider...
