Alternatifim Cafe

Yann Tiersen

Discussion started on Yabancı Sanatçılar -Gruplar

Yann Tiersen (d. 23 Haziran 1970, Brest), deneysel, minimalist Fransız müzisyen, multi-enstrümantalist. Eserlerinde genellikle piyano, akordeon, keman ve ailesi, gitar kullanır. Bunların dışında toy piyano, carillon, banjo, mandolin, harpsikord, vibrafon, bas gitar ve melodika enstrumanlarını çalmakta ve müziğine yerleştirmektedir.

Eleştirmenler kendisini Erik Satie, Nino Rota ve the Penguin Café Orchestra gibi isimlerle bir arada anarlar. Pekçok ödül kazanan soundtrack albümleri dahil tüm albümleri BMG Music Publishing tarafından çıkarılmıştır.

Fransız bir müzik dehası. Klasik müzik eğitimi almış bir çok okulda. 1995’te “La Valse Des Monstres” adlı albümü, 1996’da ise “Rue Des Cascades” adlı albümü çıkmış ama, ününü 1998’te çıkardığı “Le Phare” albümüyle kazanmış. Onu dünya çapında tanınır yapan albümse hiç kuşkusuz, Le fabuleux destin d’Amélie Poulain için yaptığı, eski ve yeni bestelerinin karışımı olan soundtrack albümü. Tabi bu albüm Yann Tiersen’e bir çok “en iyi film müziği” ödülünü de kazandırdı. Aslında Yann Tiersen’in ilk film müziği tecbüresi değil bu. Daha önce Eric Zonca yönetmenliğindeki La Vie Revee des Anges filmindeki müziklerde onun. Ve hatta bu filmde rol alan Natacha Régnier de onun uzun süreli birliktelik yaşadığı Belçikalı bir aktris. Yann Tiersen’i daha sonra Goodbye Lenin’in film müzikleri yapımında da görüyoruz. Bu filmde de ödül geleneği devam ediyor.

Yaptığı müzik daha çok entrümantal. Kendisi de zaten deneysel, minimalist bir müzisyen; multi-enstrümantalist. Diğer şarkıları da kendi seslendiriyor ve güzel düetler yapıyor. Albümlerine çağırdığı konuk sanatçılar her seferinde daha arttığı için müziği adeta kolleklif bi’ çalışmanın ürünü olmuş artık. Son albümü olan “Les Retrouvailles” de ise görebiliyoruz ki, Yann Tiersen Quessant adasına çekilip kafa dinlemekle iyi etmiş. Albümde daha sert, daha farklı bi’ hava var ve gene güzel.

Konserlerinde ise Yann Tiersen, entrümanlarla doğaçlama yapıyor, yeni sesler yaratıyor. Bu mücadeleyi yaşayan seyirci de kendini o bahsettiğim “başka bir dünya” da buluyor büyük ihtimalle. Böyle bir şey isterseniz eğer, açın Yann Tiersen’i bas bas,kendinize gelin-ya da kendinizi kaybedin.

Fransız valsine direkt referanslarla Fransa'ya dair romantik, sinemaskop imgeler arasında süzülürken çocuksu bir masumiyeti, zarif bir kırılganlığı ve coşkulu bir hayal gücünü bir araya getiren son derece karakteristik bir müzik Yann Tiersen'inki. Rock sound'unun öne çıktığı şarkılarında da, orkestranın popüler klasik müzik diye adlandırılabilecek türde sunulduğu parçalarında da Tiersen müziğinin temelini oluşturan bu uçucu hayal dünyasına ait hüzün, kırılganlık ve aynı zamanda coşku.


Biyografi

Yann Tiersen Brest’te doğmuştur. İlkgençliğini Rennes, Nantes, Boulogne gibi pek çok müzik akademisinde eğitim alarak geçirmiş, bu eğitimin ardından çeşitli rock gruplarına girmiştir. İlk albümünü yayınlamadan önce, çeşitli oyunlar ve kısa filmler için kayıtlar yapmıştır.

Fransa’da, 1998 yılında yayınladığı üçüncü albümü “La Phare” ile ünlenmiş, dünya çapındaki ünü ise 2001 yapımı Jean-Pierre Jenuet filmi Le fabuleux destin d'Amélie Poulain için yaptığı, eski şarkılarının ve yeni bestelerinin bir karışımı olan soundtrack albümü ile başlamıştır. Amélie filminden önce, müziklerini yaptığı diğer filmler Erick Zonca yönetmenliğindeki La Vie Rêvée des Anges (Meleklerin Düş Yaşamı) (1998),bu filmde rol alan belçikalı aktris Natacha Régnier ile uzun bir süre birlikteliği olmuştur. André Téchiné yönetmenliğindeki Alice et Martin (1998) ve Christine Carrière yönetmenliğindeki Qui Plume la Lune? (1999)’dur. Amélie’den sonraki soundtrack çalışması ise bir Alman yapımı olan Good Bye Lenin / Elveda Lenin (2003, Wolfgang Becker) filmi için olmuştur.

Tiersen’in albümlerindeki eserlerin çoğu enstrümantaldır. Bir kısmını da sanatçı kendisi seslendirmiş ya da çeşitli konuk sanatçılarla çalışmıştır. Çalıştığı sanatçılar her bir albümde daha da çoğalmış ve müziği büyük bir kollektif çalışmanın ürünü haline gelmiştir. Beşinci stüdyo albümü olan L’absente’de, Tiersen, Françoiz Breut ve Les Têtes Raides gibi isimlerle işbirliği içinde bulunmuştur. 2005 albümü Les Retrouvailles’de Tindersticks grubundan Stuart A Staples, Cocteau Twins grubundan Elizabeth Fraser ve sanatçı Jane Birkin vokallerde konuk sanatçı olarak katılmış, Tiersen de buna karşılık olarak Staples’in solo albümü "Lucky Dog Recordings 03-04"te piyanosuyla eşlik etmiştir.

Tiersen’in canlı performanslarının birbirine veya albümlerine benzediği söylenemez. Değişik enstrümanları birleştirerek ve enstrümanların sınırlarını zorlayarak farklı sesler elde eden sanatçı, bu seslerle de çeşitli doğaçlamalar yapmakta ve seyircisine de bu müzikal mücadeleyi yaşatmaktadır. Zaman zaman büyük bir orkestra ve pek çok konuk sanatçıyla konserlerine çıkan Tiersen, kimi konserlerinde de minimalist bir tavır sergileyerek sadece ritm, bas ve gitar eşliği kullanmaktadır. Konserlerinin bir kısmını sanatçı Dominique A’nın eşliğiyle gerçekleştiren müzisyen, son konserleri ve DVD kayıtları ile “Amélie”, “Elveda Lenin” ve “La Phare”ın etkisinden bir hayli uzaklaştığını göstermiş, müziğinde daha sert sesler ve ritmler kullanmaya başlamış, emprovist bir şekilde psychedelic tarza yöneldiğini ortaya koymuştur. 2 Ağustos 2006’daki Türkiye konserinde de, bu yönde bir performans sergileyen Tiersen, hayranları tarafından defalarca bise çağrılmıştır.

Sanatçı Paris’te yaşamını sürdürmektedir.

Diskografi

La Valse des Monstres (1995)
Rue des Cascades (1996)
Eşlik: Claire Pichet.
Le Phare (1998)
Eşlikler: Claire Pichet, Dominique A.
Tout est Calme (1999)
Eşlik: The Married Monk.
Amélie Original Soundtrack (2001)
Black Session (1999)
Konser Kaydı
Eşlikler: Neil Hannon ( The Divine Comedy), Bertrand Cantat ( Noir Désir), Françoiz Breut, The Married Monk, Les Têtes Raides ve yaylı dörtlüsü.
L'Absente (2001)
Eşlikler: the Vienna Symphony Orchestra, Lisa Germano, Neil Hannon ( The Divine Comedy), Dominique A, Françoiz Breut, Les Têtes Raides, Sacha Toorop ( Zop Hopop), aktris Natacha Regnier, Christian Quermalet ( The Married Monk), Marc Sens ( Serge Tessot-Gay katılımcısı), Christine Ott ve yaylı dörtlüsü
C'était ici (2002)
Good Bye Lenin! Original Soundtrack (2003)
Eşlik: Claire Pichet.
Yann Tiersen & Shannon Wright (2004)
Eşlik: Shannon Wright.
Les Retrouvailles (2005)
Tabarly (2008)


Yaptığı müziği her hangi bir kalıba koymak mümkün değildir.Bazen rock, bazen pop, hatta klasik müzik türleri yaptığı müzikler de bulunmaktadır.Bu yüzden yaptığa müziğe deneysel denmektedir.


 

   

 
#1 - Ocak 17 2009, 18:21:50

Yeni!
Klasik türdeki müziğine hayran olunası kişilik.
Özellikle "Amélie"  film müziklerinin ayrı bir duruşu var, çok naif duruyor çalgısı.
Hele bir akordiyon, bir piyano çalışı var ki, var ki,  öyle işte anlatılmaz.
(:

Düzeltme.Bir de sur lé fil.
#2 - Eylül 28 2009, 19:17:40
« Son Düzenleme: Şubat 10 2010, 09:09:40 Gönderen: Armoni »
Bat dünya bat.
Kör ol da, piyango bileti sat.

Üye:

0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.