Alternatifim Cafe

Paris aynı Paris ama bende iş yok!

Discussion started on Köşe Yazıları

Her yıl Paris’te UNESCO iyi niyet elçileri bir araya gelir.

Hem yeni projelerin konuşulduğu hem de dünyanın değişik bölgelerinden gelen dostların buluştuğu hoş günlerdir bunlar.

On dört yıldır bir iki sefer hariç aksatmadan katılmaya çalıştım.

Bu yıl ayrıca yeni seçilen Genel Direktör Bulgar İrina *** ile tanışma faslı da var.

Bu nedenle Paris’teyim (İlhan Abi’yi uğurlama toplantısına da bu yüzden katılamadım) ama bu sefer hiçbir şeyden zevk almıyorum desem yeridir. Ne Paris’ten, ne UNESCO’dan, ne toplantıdan. Hani neredeyse “Bayram benim neyime-Kan damlar yüreğime...”

Türkiye’de olup biten her şey beni aşırı derecede etkiliyor.

Son günlerdeki katliam ise hiç kimsede ağzını açacak hal bırakmadı.

Şehitlere mi yanarsın, ülkenin yine karanlıklara hızla sürüklenmesine mi?

Burukluğumun kişisel bir sebebi de var.

Paris eski Paris değil benim için artık.

Ne Abidin Bey var, ne Altan.

Ayak bastığım her sokak, gördüğüm her kahve bana bu aziz dostları hatırlatıyor.

Şurası Mabillon, bir öğleden sonra rom içmiştik de nasıl başımız ağrımıştı.

Azra Erhat’ın ölüm haberinden sonra bu parkta Abidin Bey’le saatlerce yürümüştük. İçi yanıyor, durmadan konuşuyordu.

Şimdi sağ olsa İlhan Selçuk’u anlatırdı hiç durmadan.

Ölen dostlarıyla birlikte insanın bir parçası da gidiyor.

Paris’e her gelişimde Altan karşılardı beni.

Ya havaalanında ya otelde.

“Ooo abisi, şu ceketi ver de bir resim çektirelim” le başlayan şakalar, gırgırlar, akşam mutlaka Çin mahallesinde bir yemek.

Birkaç ay önce yok oldu, külü okyanusa savruldu.

Paris yine aynı Paris.

UNESCO yine aynı UNESCO ama benim tadım yok.

Yüreğim pırpır ediyor, interneti açmaya korkuyorum.

Bugün memleketten yine ne haberler gelecek acaba?


Zülfü Livaneli / Vatan
#1 - Haziran 25 2010, 18:23:57
‎ Unutma! Kendine yarattığın dünyada, içine aldığın tüm vatandaşlar arasında en 'solcu' benim!
Mercey.


Üye:

0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.