Tarih bilimi, olayları baştan sona önyargısız araştıran ve değerlendiren, doğrusu ve yanlışını, iyi veya kötüsünü, başarı veya hataları ayırdetmeksizin ortaya koyan, sadece siyasî değil, ilim, kültür, hukuk ve sosyal konuları da inceleyen bir bilim dalıdır. Bu şekilde özgürce elde edilecek tarih bilgisi, hiç şüphesiz tarihi, sadece geçmiş zamanlar hakkında elde edilen bilgilerden ibaret bir bilim dalı olmaktan çıkaracak, yeni oluşumların programlanmasına yardımcı olan, sosyal düzen içerisinde kısa ve uzun vadeli değişmelerin planlanmasını sağlayan bir tecrübe kaynağı haline getirecektir.
Ancak ne yazık ki bugün, ifade özgürlüğünden taviz (ödün) vermediğini ifade eden, demokrasinin faziletini başka ülkelere anlatan, medenî olduklarını her fırsatta dile getiren kimi Batılı ülkeler, uygulamaları ve tavırlarıyla adeta kendi kendilerini yalanlamaktadırlar. Hiçbir mahkeme kararına dayanmaksızın 1915’te Ermenilere soykırım yapıldığını iddia ederek, Türklerin tarihleriyle yüzleşmesini isteyenler, kendi tarihleriyle yüzleşmekten kaçınmakta ve hatta tarihi gerçekleri siyasî kararla değiştirme yolunda tarihçilerine talimat vermektedirler. Halbuki herkes bilmektedir ki, Tarih bilimi objektif araştırmayı gerektiren bir bilim dalıdır. Aksi takdirde ortaya koyacağınız sonuçlar, sadece o kararı verenleri değil, tüm toplumu hüsrana uğratacaktır. Bu şekilde hiçbir dayanağı olmadan iddialarda bulunmak, yani tarihi siyasî çıkarlarına alet ederek bir ulusu topyekün suçlamak, tıpkı Ermeni veya son olarak Avrupa Parlamentosunun aldığı Pontus ve Süryani soykırımı iddialarında olduğu gibi, işi hem çığırından çıkaracak, hem de insanlık tarihine bir utanç sahifesi olarak geçecektir. Bu nedenle tarihin belgeyle yazılamayacağını iddia edenlerle, Avrupa Parlametosunda olduğu gibi siyasî yükümlülük taşıyanlar, bu tavırlarıyla aslında tarihin birer malzemesi durumuna düştüklerini bilmelidirler. Gerçekten tarih bilimi toplumu yönlendiren, onu motive eden doğru verileri hazırlayan ve bu yüzden de araştıranlar üzerine büyük sorumluluklar yükleyen bir bilim dalıdır. Bu nedenle tarihçilerin araştırma özgürlüklerini kısıtlayan veya elde ettikleri bulguları ifade etmelerini engelleyen bir zihniyeti, tarih bilimi adına kabul etmek mümkün değildir. Bu zihniyet, ne yazık ki, Türkiye’de ifade özgürlüğü olmadığını iddia eden, ancak başta yargı olmak üzere, tarih araştırmalarına da müdahale ederek siyasete alet eden, ifade özgürlüğünü ortadan kaldıran Ortaçağ zihniyetidir.
Bugün Parlamentosunda Ermenilere soykırım yapıldığını kabul eden Fransa, şimdi de soykırımı yapıldığını reddedenlere hapis ve para cezası vermek istemektedir. Kendi tarihi ile yüzleşemeyen ve Cezayir’de olanları görmezden gelen Fransa’nın, 1914 ile 1921 yılları arasında Ermenilerle olan ilişkilerini de incelemesi ve bu dönem tarihiyle de yüzleşmesini öneririz. Ekte sunduğumuz ve Ermeni Millî Komitesi Başkanı olan Boghos Nubar Paşa’nın Fransa Dışişleri Bakanına gönderdiği sadece bir rapor bile, Fransa’nın ve Ermenilerin bu konudaki vebalini ortaya koymaktadır. Belli ki Fransa, olmayan bir soykırımı inkar ettiği gerekçesiyle bilim adamlarını cezalandırmak suretiyle, hem araştırma yapılmasını önlemek istemekte, hem de kendi sorumluluğunu örtbas etmeye çalışmaktadır. Şayet Fransa Ermenilere soykırımı yapıldığı konusunda samimiyse, biz Türk araştırmacılarla birlikte Fransız tarihçilerden oluşan ortak bir komisyon kurmayı öneriyoruz. Bu şekilde birlikte yapacağımız araştırma, 1915 olaylarını açıklığa kavuşturacağı gibi, Fransa’nın da bu tarih kesitinde kendi tarihiyle yüzleşmesine imkan verecektir.
Bu çerçevede Türk Tarih Kurumu olarak, Fransa’nın yasayla tarih araştırmalarını önleme yolundaki girişimlerini kınıyor, sorumluluklarını başkalarına yüklemek yerine gerçeklerle yüzleşmesini öneriyoruz.
Bilim Kurulu Adına
Prof.Dr. Yusuf HALAÇOĞLU
Başkan
--------------------------------------------------------------------------------
Aşağıdaki belge, bütün İtilâf Devletlerinin ve Ermeni örgütlerinin Başkan olarak kabul ettikleri eski bir Osmanlı paşası olan Boghos Nubar Paşa tarafından Fransa Dışişleri Bakanına gönderilmiştir. Gönderildiği tarih 30 Kasım 1918 tarihini taşımaktadır ve I. Dünya Savaşı ile ilgili bir bildiridir. Bu belgede hem Ermenilerin hem de Fransa Cumhuriyeti’nin neler yaptıkları açıkca gözler önüne seriliyor. Fransa bu tarihiyle yüzleşebilecek mi? General Allenby ise İngiliz Filistin ordu komutanıdır. I. Dünya Savaşı sırasında Ermenilerin masum olduklarını iddia edenlere ithaf olunur.
BELGE
Fransız Millî Arşivleri, Doğu Serisi, Ermenistan, Cilt 2, Sayfa 47.
Dışişleri Kayıt damgası
3 Aralık 1918.
30 Kasım 1918
Ermeni Millî Komitesi
Sayın Bakan,
Ermeni Millî Komitesi adına, şu hususları hatırlatarak aşağıdaki bildiriyi arzetmekle şeref duyarım :
Sizin de gayet iyi bildiğiniz gibi, en büyük fedakârlıklar ve sürekli ıstıraplar pahasına, savaşın başından beri İtilâf Devletleri’nin gayesine sarsılmaz bağlılığımızın bir nişanesi olarak ;
Ermenilerin fiilî bir şekilde savaşan taraf olduğunu;
Fransa’da, ilk günden itibaren hizmet eden gönüllülerinin Fransız bayrağı altında Yabancı Lejyonu’nda zafer elde ettiklerini ;
Cumhuriyet Hükûmeti’nin talebi üzerine Ermeni Millî Komitesi tarafından silah altına alınan Ermeni gönüllülerin Filistin’de ve Suriye’de, Fransız birliklerinin hemen hemen yarısını teşkil ettiklerini ve General Allenby’nin zaferinde büyük payları olduğunu, bunun da Allenby ve Fransız komutanlar tarafından resmen beyan edildiğini,
Kafkasya’da, Rus İmparatorluk ordusundaki 150.000 Ermeniden ayrı olarak, komutanları Antranik ve Nazarbekoff’un komutası altında, 40.000’den fazla gönüllünün bir kısım Ermeni vilâyetlerinin kurtuluşuna katkıda bulunduğunu,
Lutfen Sayın Bakan, üstün saygılarımın teminatı olarak kabul buyurunuz.
Ekselans S. Pichon Başkan
Dışişleri Bakanı Boghos Nubar
Paris İmza
Dışişleri Kayıt
Damgası
3 Aralık 1918
