Alternatifim Cafe

R.E.M. Fan Club

Discussion started on Fan Club & Birlikler



R.E.M. 1980'da ABD'de kurulan bir alternatif rock grubudur. Grup Michael Stipe, Peter Buck ve Mike Mills'ten oluşmaktadır.

Ocak 1980'da Michael Stipe ve Peter Buck bir müzik dükkanında tanıştılar. İkisi de punk rock müziğinden hoşlanmaktadır, bu yüzden ikisi kısa zamanda iyi arkadaş oldular. İkili daha sonra beraber müzik yapan Mike Mills ve Bill Berry ile tanıştılar. Müziği çok seven bu dörtlü kendi aralarında şarkılar yazmaya başladılar. 5 Nisan 1980'de ilk konserini veren grup, Stipe'ın sözlükten rastgele seçimi ile "R.E.M." ismini kabul ettiler. Grup üyeleri müzik yapmak istedikleri için okullarını bıraktılar. 1981'de ilk kez Güney Amerika'yı turladılar.

1981 yazında ilk single "Radio Free Europe" yayınlandı. Şarkı birden bire tüm üniversite radyolarında çalınmaya başlandı. Grup başarı sayesinde ilk EP'leri Chronic Town'ı kaydetti. Bu sırada grup I.R.S. Records ile anlaştı ve bu EP, plak şirketinin de ilk yayını oldu. Bu EP NME dergisinden iyi eleştiriler alınca grup ilk albümü Murmur'ı kaydetti. Albüm Rolling Stone dergisinde yılın albümü seçildi ve Billboard listelerinde 36. oldu. Ancak yine de plak şirketinin beklentisinin altında kaldı.

Grup Late Night with David Letterman programına çıkarak ilk kez televizyona çıktı. 1984 tarihli yeni albüm Reckoning yine güzel eleştiriler topladı. 1985'te çıkan Fables of the Reconstruction diğer R.E.M. albümlerinden çok farklıydı. Stüdyo aşamaları zor geçmişti ve grup dağılma tehlikesi atlatmıştı. Stüdyo zamanı yaşanan sert kışın da etkisiyle çok karanlık bir albüm aldı ve karışık eleştiriler topladı. Bu da I.R.S'i grubun beklenen patlamayı gerçekleştiremediği için endişlendiriyordu.

Dördüncü albüm 1986 tarihli Lifes Rich Pageant ise Stipe'ın vokalinin geliştiği ve daha önce çıktığı bir albümdü. Albüm ile R.E.M. ilk altın plağını aldı ve bundan önceki albümlerinin de satışını arttırdı. R.E.M. yavaş yavaş ünlenmeye başlarken yayınlanmamış kayıtlarını ve B-Side'ları Dead Letter Office albümü ile yayınladı ve "Succumbs" adlı video toplamalarını yayınladılar.

1987'de 5. albüm Document yayınlandı. Albüm o ana kadarki en büyük R.E.M. albümü olmuştu. R.E.M.'in politik yönünü de gösteren albüm ilk 20'ye çıkan ilk single "The One I Love" ve grubun MTV'ye çıkmasını sağlayan "It's the End of the World as We Know It (And I Feel Fine)" şarkısını barındırıyordu. Rolling Stone grubu Amerika'nın en iyi rock 'n roll grubu olarak tanımlıyordu.

Grup I.R.S. ile uzun süreli bağlantılarını koparıp onlara daha çok yardım edeceklerine inandıkları Warner Bros ile anlaştılar. Bu sırada 1988'de I.R.S grubun ilk best of'u "Eponymous" albümünü yayınladı. Aynı yıl ilk Warner Bros albümü Green yayınlandı. Albümden çıkan single'lar ilk kez ilk ona giriyordu. Grup bu albümden sonra uzun bir ara verdi.

1990 ortalarında kayıtlarına başladıkları Out of Time 1991'de yayınlandı. Albüm hem Amerika hem İngiltere listelerinde 1 numaraya kadar çıkmıştı. İlk single "Losing My Religion" içinde gitar bulundurmamasına rağmen single listesinde 4 numara kadar çıktı. İkicsi single "Shiny Happy People" da benzer bir başarıyı yakaladı. Albüme büyük bir turne düzenlenmemesine rağmen Amerika'da dört milyondan fazla satarak R.E.M.'in en başarılı albümü oldu.

Kısa bir süre sonra stüdyoya giren R.E.M. 1992'de de Automatic For The People'ı yayınladı. Albüm "Out Of Time"'a göre daha sert sounda sahipti. Ancak Stipe'ın sözleri daha duygusallaşmıştı. Birçok kritiğe göre R.E.M'in en güzel albümü olan bu albüm de "Everybody Hurts" ve "Man On The Moon" gibi hitler çıkardı.

1994 tarihli Monster albümü grubun ilk dönemlerine dönme isteğini yansıtan oldukça rock bir albümdü. Albüm "Out Of Time" gibi Amerika ve İngiltere listelerinde birinci oldu. Monster turu ise yaşanan sağlık sorunlarıyla dikkat çekti. Bill Berry önemli bir beyin rahatsızlığı geçirerek müzikten uzak kaldı. Daha sonra da Stipe'ın fıtığı ortaya çıktı. Tüm bu sağlık sorunlarının düzelmesiyle 1996'da New Adventures in Hi-Fi albümü yayınlandı. Albüm yine birinci ve ikinci sıralardan girmesine karşın öteki üç albümün satışına yaklaşamayarak listelerden hemen düştü. Bu sıralarda grup menejerlerini değiştirdiler

Yeni albümün kayıtları öncesi grubun bateristi Bill Berry şöhret günlerinden sıkıldığını söylerek gruptan ayrıldı. R.E.M. için bu zor oldu. Yeni albümde bir davul makinası kullandılar. 1998'de çıkan Up albümü diğer albümlerine göre çok az sattı. Satışlardan görülen bir başka şey grubun popülaritesinin Amerika'dan Avrupa'ya doğru kaymasıydı.

bu ve buna benzer bir satış grafiği yakaladı. 2003'te Warner Bros. yıllarındaki şarkıların toplaması In Time yayınlandı. Bu albümün turnesinde bir konserde iki şarkı için eski baterist Bill Berry gruba katıldı. 2004 tarihli yeni albüm Around the Sun taşıdığı politik kimlik ile dikkat çekiyordu. Bu albüm de karışık tepkiler topladı. Albüm sonrası George W. Bush karşıtı "Vote For Change" kampanyasına katıldılar.

Grup 2006'da ilk dönemlerinin toplaması And I Feel Fine... The Best of the I.R.S. Years 1982-1987 albümünü çıkardı ve şu an 14. stüdyo albümü "Accelerate" geldi.
#1 - Aralık 08 2008, 03:09:56

Üyeler

Lyssa Hypnos
Bleak
Darque Ash
Toilet
_NonStop_
bluebell
Janus.
#2 - Aralık 08 2008, 03:10:46
« Son Düzenleme: Ekim 12 2010, 21:12:12 Gönderen: Lyssa Hypnos »



   R.E.M. hakkında söylenebilecek milyonlarca söz var. Bir yıl var ki sadece onların "Automatic For The People" albümleriyle uyumuşumdur her gece. Bugüne kadar canlı izleyememiş olmak içimde çok yer kaplayan bir uktedir. "İzlemeden ölmemek gereken gruplar" listemde de yerleri vardır tabiki.
   R.E.M. Rock tarihi açısından önemli gruplar arasında yer alıyor. Başlardaki farklı tarzları ciddi tepkiler çekmesine rağmen yıllar içinde tırnaklarıyla kazara efsaneler arasında yetiştiler. Dile kolay. 2007 yılında Rock N Roll Hall Of Fame'e de eklendiler ve tescillendi. Alternative Rock'ın bugünlere gelmesinde belki de en önemli üç isimden biridir kendileri. Ayrıca 1996'da gelmiş geçmiş en yüksek bedelle Warner Bros.'la anlaşma yaptılar, 80 milyon doları boşuna vermedi herhalde Warnergiller.
   R.E.M. Rock ve Folk'un karışımı bir tarzla bugüne kadar karşımıza çıktı. Son iki albümleri birçok kişi tarafından beklenen seviyelere ulaşamadığı yönünde eleştirildi. Grubun içindeki dağılma havasının bu albümlerde fazla etkili olduğu ve bu sebeple daha önce ilerlenen yoldan sapmalar olduğu ileri sürüldü. Elbette Stipe ve Mills arasında çok fazla tartışma vardı, grup dağılmanın eşiğine geldi ama o eşik asla aşılmadı.
   Neyse lafı fazla uzatmadan bugüne gelelim. Michael Stipe, Mike Mills ve Peter Buck'la röportaj yapıldığını gördüğümde dergi'nin üzerine atladım. Röportajda eski çizgilerine dönme arzularını belirtmişler. Bu ufak bilginin yanında dergiyle hediye olarak verilen ve bu üçlü tarafından seçilen 15 parçadan birkaçını da sizinle paylaşacağım.
   Albümü ilk dinlediğimde tepkim 1980'in sonlarından 1990'ların sonuna kadar olan R.E.M. tarzının bir uzantısı olduğu yönündeydi. Bu daha en baştan "Living Well Is The Best Revenge" adlı parçayla ortada. Şimdiden bu parçayı bir kenara ayıracağım. Tadına doyamadım. Bu yapı aynen "Man-Sized Wreath" ile devam ediyor. Bendeki mutluluk ise tavan yapmış durumda. Bir ara hafif "Lotus"'u hatırlar gibi oldum gitar riflerinde. Daha da sevdim. Bu da kesmediyse "Supernatural Superserious" ile devam ediyoruz. Oh be. Oh beeeeee.
   "Hollow Man"'de Berry'nin ayrılığından beri en iyi bateri performansını görüyorum desem yeridir. Parçaya güzellik katmış. Zaten geri kalan yapı çok güzel olduğundan bu uyum beni memnun etti. "Houston" ise albümde ilk frene basan çalışma. Ama fren derken "Everybody Hurts" kadar da değil. Sadece Folk ağırlığı Rock'a oranla daha fazla. Ve ardından albüme adını veren "Accelerate" geliyor, hem de nasıl. Şu yeni yetme İngiliz gruplar keşke biraz feyz alsa diyesim geliyor. "Until The Day Is Gone" benzer tonda "Houston"'ı takip ediyor albüm içerisinde. Ve sonunda çok da ısınamadığım "Mr. Richards" geliyor. Onu çağdaş ozanlık denemesini andıran "Sing For The Submarine" takip ediyor. "Horse To Water" albümün başındaki yapıdan daha da sert bir yapı çıkarıyor karşımıza. Son parça ise bugüne kadar konserlerde ortalığı yıkan "I'm Gonna DJ" adlı parça. Nedense hiçbir stüdyo albümünde yer almayan (REM Live'da vardı sadece ve adı üstünde Live albüm) bu parça sonunda dinleyicilerle buluştu. Güzel de oldu.
   Albümü incelemeye başladığımda başım ağrıyordu, şimdi en ufak eser yok ağrıdan. Bugüne kadar yaşattığın mutluluklar ve müzikal doyum sebebiyle size ne kadar teşekkür etsem azdır Stipe, Buck, Mills ve Berry.


R.E.M.'in Resmi Sitesi
Accelerate albümünün resmi sitesi
R.E.M. @ MySpace
#3 - Aralık 08 2008, 03:11:04











Birkaç konser fotoğrafı..
#4 - Aralık 08 2008, 03:11:31

canozgur_91

Üye olabilir miyim?

Konser fotolarını görünce gidemediğime yandığım İstanbul konserleri aklıma geldi gece gece..
#5 - Aralık 08 2008, 03:13:12

Tamamdır Özgür.
#6 - Aralık 08 2008, 03:15:03

canozgur_91

Vuuu adım da biliniyo. (6)
#7 - Aralık 08 2008, 03:16:31

canozgur_91

























#8 - Aralık 08 2008, 03:25:54
« Son Düzenleme: Aralık 08 2008, 03:40:40 Gönderen: Bleak »

Teşekkürler Özgür. (=
#9 - Aralık 08 2008, 03:27:42

canozgur_91

Önemli değil, devam edicem paylaşıma.
#10 - Aralık 08 2008, 03:29:04

canozgur_91

Ve bir R.E.M. klasiği..

Losing My Religion

Oh, life is bigger
It's bigger than you
And you are not me
The lengths that I will go to
The distance in your eyes
Oh no, I've said too much
I set it up

That's me in the corner
That's me in the spotlight, I'm
Losing my religion
Trying to keep up with you
And I don't know if I can do it
Oh no, I've said too much
I haven't said enough
I thought that I heard you laughing
I thought that I heard you sing
I think I thought I saw you try

Every whisper
Of every waking hour I'm
Choosing my confessions
Trying to keep an eye on you
Like a hurt lost and blinded fool, fool
Oh no, I've said too much
I set it up
Consider this
Consider this
The hint of the century
Consider this
The slip that brought me
To my knees failed
What if all these fantasies
Come flailing around
Now I've said too much
I thought that I heard you laughing
I thought that I heard you sing
I think I thought I saw you try

But that was just a dream
That was just a dream

That's me in the corner
That's me in the spotlight, I'm
Losing my religion
Trying to keep up with you
And I don't know if I can do it
Oh no, I've said too much
I haven't said enough
I thought that I heard you laughing
I thought that I heard you sing
I think I thought I saw you try


But that was just a dream
Try, cry, why try?
That was just a dream
Just a dream, just a dream
Dream

#11 - Aralık 08 2008, 03:31:01
« Son Düzenleme: Aralık 08 2008, 03:31:39 Gönderen: Bleak »

canozgur_91

En sevdiğim..

Man On the Moon

Mott the Hoople and the Game of Life. Yeah, yeah, yeah, yeah
Andy Kaufman in the wrestling match. Yeah, yeah, yeah, yeah
Monopoly, twenty one, checkers, and chess. Yeah, yeah, yeah, yeah
Mister Fred Blassie in a breakfast mess. Yeah, yeah, yeah, yeah
Let's play Twister, let's play Risk. Yeah, yeah, yeah, yeah
See you in heaven if you make the list. Yeah, yeah, yeah, yeah

Hey Andy, did you hear about this one? Tell me, are you locked in the punch?
Hey Andy, are you goofing on Elvis? Hey baby, are we losing touch?
If you believed they put a man on the moon, man on the moon
If you believe there's nothing up my sleeve, then nothing is cool

Moses went walking with the staff of wood. Yeah, yeah, yeah, yeah
Newton got beaned by the apple good. Yeah, yeah, yeah, yeah
Egypt was troubled by the horrible asp. Yeah, yeah, yeah, yeah
Mister Charles Darwin had the gall to ask. Yeah, yeah, yeah, yeah

Hey Andy, did you hear about this one? Tell me, are you locked in the punch?
Hey Andy, are you goofing on Elvis? Hey baby, are you having fun?
If you believed they put a man on the moon, man on the moon
If you believe there's nothing up my sleeve, then nothing is cool

Here's a little agit for the never-believer. Yeah, yeah, yeah, yeah
Here's a little ghost for the offering. Yeah, yeah, yeah, yeah
Here's a truck stop instead of Saint Peter's. Yeah, yeah, yeah, yeah
Mister Andy Kaufman's gone wrestling (wrestling bears). Yeah, yeah, yeah, yeah

Hey Andy, did you hear about this one? Tell me, are you locked in the punch?
Hey Andy, are you goofing on Elvis? Hey baby, are we losing touch?
If you believed they put a man on the moon, man on the moon
If you believe there's nothing up my sleeve, then nothing is cool

If you believed they put a man on the moon, man on the moon
If you believe there's nothing up my sleeve, then nothing is cool
If you believed they put a man on the moon, man on the moon
If you believe there's nothing up my sleeve, then nothing is cool
If you believed they put a man on the moon, man on the moon
If you believe there's nothing up my sleeve, then nothing is cool
#12 - Aralık 08 2008, 03:33:35

Any_one

Vay. Ben de üye olmak istiyorum.
Losing My Religion favorim.
#13 - Aralık 08 2008, 15:12:15

Hemen üye yaptım efenim. :b
#14 - Aralık 08 2008, 15:16:05

Any_one

Teşekkürler efenim. :dondurma
#15 - Aralık 08 2008, 15:17:37


canozgur_91

Canlı performansları gerçekten çok iyi.
#17 - Aralık 15 2008, 21:57:07

Bende üye olabilir miyim ?
#18 - Aralık 15 2008, 22:09:14

Yok öyle bi Dünya.!  

Bende üye olabilir miyim ?
Tamamdır. :Ç
#19 - Aralık 15 2008, 22:23:00
« Son Düzenleme: Aralık 15 2008, 22:23:20 Gönderen: -мσηѕσση- »

Michael Stipe






:öff
#20 - Ocak 12 2009, 21:29:37
« Son Düzenleme: Ocak 12 2009, 21:47:13 Gönderen: Lyssa Hypnos »

1980 - 1984

İlk show, Athena GA


Raleigh NC


#21 - Ocak 20 2009, 18:02:00


Bende üye olabilirmiyim?
#23 - Ocak 28 2009, 20:03:16

sdce...



üye olabilir miyimmm
#26 - Ekim 12 2010, 16:00:22


ben de üye olmak istiyorum, losing my religionı bir kenara bırakırsak man on the moon ve i believe favorilerim.
#28 - Ekim 12 2010, 20:55:00
kısmet

ben de üye olmak istiyorum, losing my religionı bir kenara bırakırsak man on the moon ve i believe favorilerim.
Üye oldunuz. (:
#29 - Ekim 12 2010, 21:12:37

Üye:

0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.